W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Vogels
 


De aasgier

Orde : Falconiformes - familie : Accipitridae - geslacht : Neophron en soort : Neophron percnopterus. De aasgier maakt deel uit van de familie der Accipitridae van haviken en adelaars, en is het enige lid van zijn geslacht.
Hij eet van vuilnisbelten en zoekt naar dode dieren, en daarom is de aasgier een bekende verschijning in zowel droog en open gebied als in de buurt van steden. Vanwege zijn lange, smalle vleugels en V-vormige staart werd deze vogel door de oude Egyptenaren faraokuiken genoemd en werd hij beschermd omdat men zijn werk als natuurlijke vuilruimer erg belangrijk vond.
De aasgier houdt van open vlaktes, savannen en woestijnen, maar doet het ook prima in rots- en bergachtig gebied. Omdat hij zich makkelijk aanpast, heeft hij zijn territorium ook geleidelijk verlegd naar door de mens bewoond gebied. De aanwezigheid van voedsel zoals aas en afval, is van grote invloed op zijn verspreiding en vaak wordt hij alleen, of in paren rond dorpen gesignaleerd. Soms vormen zich grote groepen van zo'n honderd dieren om samen te eten en te rusten, met name bij vuilnisbelten en slachthuizen, waar ze de stukjes vlees pakken die de grotere giersoorten overlaten. De vogels in het noorden van het verspreidingsgebied migreren aan het einde van de herfst in zuidelijke richting naar Afrika, waarbij ze alleen of in groepen van dertig in thermiekbellen vliegen.
Aasgieren blijven hun hele leven bij elkaar en bouwen samen hun nest op een beschutte, steile rots of in een kleine grot. Als ze in bewoond gebied leven, zoeken ze een geschikte plek op een gebouw. Het nest is tot anderhalve meter breed en wordt van takken gemaakt, bekleed met vodden, bont en onopgegeten voedsel. De ��n tot twee eieren worden zo'n zes weken lang afwisselend door het vrouwtje en haar partner uitgebroed. De kuikens zijn bedekt met wit dons en krijgen veren als ze bijna drie maanden oud zijn. Het verenkleed van de jonge vogels is donker, maar wordt lichter als de dieren volwassen worden.
De aasgier is een aasetende opportunist met en grote verscheidenheid aan voedsel op zijn menu. Hij maakt lange vluchten, waarbij hij op zijn goede gezichtsvermogen vertrouwt terwijl hij het gebied afspeurt naar karkassen van dode dieren zoals vogels en kleine zoogdieren. Omdat de snavel van deze kleine gier niet bijster sterk is, kan hij geen grote karkassen open krijgen en wacht hij op de restjes die andere, grote soorten aasetende vogels achterlaten of laten vallen. Af en toe jaagt hij ook zelf op kleine, zwakke levende dieren, zoals konijnen.
Hoewel de aasgier in grote delen van zijn leefgebied veel voorkomt, wordt hij vervolgd en wordt er ook langs zijn migratieroutes jacht op hem gemaakt. Hierdoor neemt zijn aantal af, met name in Europa, waar boeren ten onrechte denken dat deze vogel ziektes overbrengt.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer