Rubriek :
Historische figuren
Albrecht - Nederlanden
(Wiener Neustadt 15
nov. 1559 - Brussel 13 juli 1621), aartshertog van Oostenrijk,
uit het Habsburgse Huis, zesde zoon van keizer Maximiliaan II en
Maria van Oostenrijk, dochter van Karel V, gouverneur-generaal,
nadien vorst van de Zuidelijke Nederlanden. Hij werd aan het hof
van Filips II opgevoed. In 1577 werd hij kardinaal en
aartsbisschop van Toledo, zonder evenwel de wijdingen te
ontvangen. Sedert 1581 fungeerde hij als onderkoning van
Portugal, tot hij in 1595 gouverneur-generaal werd te Brussel.
In 1598 huwde hij na pauselijke dispensatie Isabella, dochter
van Filips II. Door de Akte van Afstand (6 mei 1598) werden
beiden soevereine vorsten. Bleef hun huwelijk kinderloos, dan
zouden de Nederlanden naar de Spaanse kroon terugkeren. Op
binnenlands terrein bracht de regering van de aartshertogen
economisch herstel, o.a. dankzij verbeteringen in het
muntstelsel, het verlenen van octrooien voor de industrie en het
graven van kanalen. Voorts spanden de vurig katholieke Albrecht
en Isabella zich zeer in voor de zege van de Contrareformatie.
Deze ging hand in hand met de hoogbarok, die ze eveneens, door
hun mecenaat, hebben bevorderd. Albrechts buitenlandse politiek
getuigt van onafhankelijkheid en realisme. Zo droeg hij bij tot
de vrede van Vervins met Frankrijk (1598), dreef de benoeming
door van de Italiaan Spinola, die voor Spanje Oostende heroverde
(1604), en sloot het Twaalfjarig Bestand, dat hij vergeefs
poogde te verlengen. Na zijn dood werd Isabella landvoogdes van
de onder Spaanse soevereiniteit terugkerende Zuidelijke
Nederlanden.
