Rubriek :
Historische figuren
Alexander Fleming
Fleming, Alexander,
Sir (Lochfield, Darvel, Schotland 6 aug. 1881 - Londen 11 maart
1955), Brits bacterioloog, deed tijdens de Eerste Wereldoorlog
als militair arts onderzoek naar wondbesmetting, werd in 1919
hoogleraar in de bacteriologie te Londen en ontdekte in 1922
(samen met Allison) de remmende eigenschappen van lysozym.
In 1928 was hij bezig met het kweken van stafylokokken, toen een
van de cultures werd besmet met een schimmel van het geslacht
Penicillium. In de omgeving van de schimmelkolonie werden de
stafylokokken opgelost. Fleming concludeerde hieruit dat de
schimmel een antibacteri�le stof produceerde. Hij wist de
schimmel verder te kweken en deze stof, die hij penicilline
noemde, in kleine hoeveelheid af te zonderen.
Pas gedurende de Tweede Wereldoorlog werd het onderzoek door
o.a. E.B. Chain en H.W. Florey op grote schaal voortgezet zodat
met de geneeskundige toepassing kon worden begonnen (zie ook
antibiotica). In 1945 kregen deze drie onderzoekers samen 'voor
de ontdekking van penicilline en zijn genezend effect bij
verschillende infectieziekten' de Nobelprijs voor fysiologie of
geneeskunde.
