W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Op het land levende zoogdieren
 

Bergzebra
Groep : op het land levende zoogdieren

De bergzebra is ��n van de acht soorten in de familie van de Equidae, dat ��n geslacht bevat, Equus, waartoe het paard behoort. Met vaste poot beklimt de bergzebra de rotsen. Hij klautert over rotsachtig terrein waar andere zebra's het zouden opgeven. Hij trekt in kleine kuddes en foerageert vooral op grassige berghellingen. Bij slecht weer schuilt hij in de ravijnen. Maar zijn uitstekende waarnemingsvermogen heeft hem niet kunnen behoeden voor de vernielingen die de mens heeft aangericht; hij is zeldzamer dan zijn gestreepte verwanten en de populatie herstelt zich maar moeizaam.
In de vroege ochtend is de bergzebra al in actie, op zoek naar voedsel op plateaus en berghellingen op hoogtes tot wel tweeduizend meter. Deze zebrasoort leeft in kleine kuddes, die bestaan uit ��n dominant mannetje (hengst) en tot vijf vrouwtjes (merries) met hun jong. De kuddes zijn over het algemeen niet territoriaal en hun leefgebieden overlappen elkaar. In de winter trekken ze meestal naar lagergelegen hellingen. De hengst is verantwoordelijk voor de veiligheid van zijn kudde en als er gevaar dreigt, hinnikt hij zachtjes tegen de merries om ze te waarschuwen weg te gaan. Hij draait zich zo naar de aanvaller dat hij de vrouwtjes kan verdedigen.
Bergzebra's zijn de halve dag bezig met grazen, al zullen ze op de heetste uren schuilen in de schaduw. Hij heeft scherpe snijtanden voor het afbijten van grassen, en sterke kiezen voor het vermalen en fijnkauwen van vegetatie. Als zijn favoriete grassen niet voorhanden zijn, kan hij overleven door bladeren en twijgjes te eten. Een zebra moet minstens ��n keer per dag kunnen drinken en het is dus belangrijk dat hij in de buurt van water blijft. De kudde trekt in de zomer door een gebied van wel twintig vierkante meter op zoek naar vers gras, maar deze afstand kan bij koel weer nog vele malen groter zijn.
Merries blijven meestal hun hele leven bij dezelfde kudde, waar ze beschermd worden door ��n hengst, die andere mannetjes die met zijn harem willen paren, verjaagt. Om vast te stellen of een merrie paarbereid is, trekt de hengst zijn bovenlip op en ruikt de hormonen in haar urine met de hulp van een zintuig in zijn bek, het orgaan van Jacobson. De merrie werpt ��n veulen dat ze ��n jaar lang zoogt.
Uit een onderzoek in 1937 bleek dat er waarschijnlijk nog maar 45 exemplaren van de Zuid-Afrikaanse ondersoort over waren. Ze waren vrijwel uitgeroeid door de jacht. Er zijn er nu inmiddels weer een zevenhonderdtal. De populatie in Namibi� en Angola was ook ernstig aangetast : in de laatste vijftig jaar liep de populatie terug van 67.000 naar 8.000. Dit werd vooral veroorzaakt door verlies aan leefgebied, maar ook door ziektes die door vee van boeren werd overgebracht. De bergzebra wordt als bedreigd beschouwd.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer