W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Historische figuren

Eduard III van Engeland

(Windsor 13 nov. 1312 - Londen 21 juni 1377), koning van Engeland van 1327 tot 1377, uit het Huis Plantagenet, oudste zoon van Eduard II en Isabella van Frankrijk, werd na de gevangenneming van zijn vader aangesteld tot 'warden' van het rijk (okt. 1326). Reeds het jaar daarop werd hij tot koning uitgeroepen (20 jan.) en op 1 febr. gekroond, maar in feite oefenden Eduards moeder en haar minnaar, Roger Mortimer, het gezag uit. Eduard, die inmiddels met Philippa van Henegouwen in het huwelijk was getreden (24 jan. 1328), liet Mortimer in 1330 gevangennemen en terechtstellen; Isabella werd voor de rest van haar leven opgesloten in Castle Rising. Eduards regering werd vooral in beslag genomen door de Schotse aangelegenheden. Ondanks tijdelijke militaire successen moest hij in 1357 bij het Verdrag van Berwick de Schotse zelfstandigheid garanderen.
In 1328 waren Filips van Valois en Eduard III beiden kandidaat geweest voor de opvolging van de kinderloze Franse koning Karel IV. De Franse baronnen hadden evenwel aan eerstgenoemde de voorkeur gegeven. Eduard opende in 1337 de vijandelijkheden, waarmee men de Honderdjarige Oorlog laat beginnen. In een reeks veldtochten behaalde Eduard schitterende successen. In sept. 1340 werd hij zelfs te Gent tot koning van Frankrijk uitgeroepen. Bij het verdrag van Bretigny (1360) gaf hij zijn aanspraken op de Franse troon echter op. Na 35 jaar strijd had Eduard alleen een paar steden (o.m. Bordeaux) overgehouden. Hij was oud v��r zijn tijd en geraakte na de dood van zijn gemalin onder de invloed van een avonturierster, Alice Perrers. Hij liet het bewind grotendeels over aan zijn jongste zoon, Jan van Gent (John of Gaunt).
Eduards militaire successen uit het begin van zijn bewind hebben in latere tijd een vals aureool geworpen op zijn leven en regering. Wreed, zonder scrupules, was hij geenszins een kampioen van ridderlijkheid; zijn overwinningen heeft hij meer behaald door de goede kwaliteiten van zijn soldaten dan door eigen militaire talenten. Ook als staatsman en wetgever was hij geen grote figuur. Nochtans is zijn regering uit meer dan ��n oogpunt zeer belangrijk geweest. De voortdurende oorlogen en de daaruit voortvloeiende geldnood hebben veel bijgedragen tot de machtsontplooiing van het parlement, dat zich van nu af aan de goedkeuring van hulpgelden en wetten voorbehield, en waar de burgerij en kleine adel, georganiseerd in het Lagerhuis, een tegenwicht vormden tegen de macht van de 'lords' (hoge adel en geestelijkheid), gegroepeerd in het Hogerhuis. Voorts kon men het ontstaan van een nationaal besef waarnemen. Op economisch gebied kende het tot dan toe uitsluitend agrarische Engeland een opbloei van zijn handel en nijverheid (o.m. de textielindustrie onder invloed van uit hun geboorteland uitgeweken Vlaamse wevers). De Zwarte Dood, de grote pestepidemie die Europa teisterde (1348), ontwrichtte het economisch leven echter geheel.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer