W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Dier - algemeen

Een overvloed aan vogels

Zuidoost-Australi� heeft een buitengewoon rijk vogelleven. Er zijn niet alleen grote aantallen per soort, maar ook veel verschillende soorten. Men heeft er in de loop van de jaren ongeveer 377 soorten vogels waargenomen, waarvan er maar 45 van de oceaan afkomstig zijn. De honingeters komen het meest voor. In Australi� komen niet minder dan 69 soorten honingeters voor. De roodkop-honingeter en de witnek-honingeter zijn beide maar twaalf en een halve cm lang. Alle honingeters hebben dezelfde vorm. Ze verschillen alleen in kleur. De kleuren vari�ren van een veel voorkomend grauwbruin tot een helder scharlakenrood. De honingeter heeft een lange naar beneden gebogen snavel en zijn tong is speciaal geschikt voor het oplikken van nectar uit de bloemen, waar hij hoofdzakelijk van leeft. Soms voedt de honingeter zich met zachte vruchten en insecten. Hij speelt als nectar-eter een rol bij de bestuiving van de bloemen en bloesems en levert daardoor een bijdrage aan het voortbestaan van bomen als de eucalyptus en de banksia. Alle honingeters bouwen dezelfde soort nesten en leggen rose-achtige eieren met rode spikkels. Ten aanzien van woonplaats en voedingsgewoonten verschillen de soorten onderling nogal van elkaar. Sommige soorten leven in de ondergroei van het bos, andere wonen in het gebladerte of in de stam en op de takken van de bomen. Sommige soorten, zoals de vliegenvangers, storten zich vanaf een hoge plaats op hun prooi. Enkele andere soorten, zoals de kolibries, staan stil in de lucht. Er is ��n soort, de bonte honingeter, die de nectar er helemaal aan heeft gegeven en zich voedt met mistletoe-bessen.
Er leeft een andere vogel in de met gras en bomen bedekte vlakten van Australi�, die bijna net zo'n symbool voor Australi� is als de kangoeroe, de koala en het vogelbekdier. Het is de kookaburra of reuzenijsvogel (zie foto), een lid van de familie van de ijsvogels. Hij staat ook bekend als de lachende jakhals, de lachende kookaburra of de 'klok van de bosjesman'. De derde bijnaam slaat op de gewoonten van de kookaburra om altijd  bij het aanbreken van de dag te zingen. Zijn lied lijkt verbazend veel op het gelach van mensen. Hij begeleidt het echter met rauwe, op het balken van een ezel lijkende kreten.
Er leeft nog een merkwaardige vogel in dit gebied. Het is de uilnachtzwaluw (zie foto onder). Deze uilnachtzwaluw lijkt op de echte nachtzwaluwen, waarvan een soort met een witte keel in de wouden van Oost-Australi� leeft. De uilnachtzwaluw eet bijna uitsluitend van de grond. Hij voedt zich met duizendpoten en slangen, gekko's, kleine buideldieren en knaagdieren.
Er zijn twee soorten liervogels, die wat de schoonheid van hun staartveren betreft kunnen wedijveren met de Indische pauw. Het zijn de liervogel en zijn kleinere verwant de Albert-liervogel. De staart van het mannetje heeft aan de buitenkanten twee liervormige veren. De veren er tussenin zijn als kantwerk zo fijn. Elk mannetje bouwt in de paartijd die duurt van april tot oktober, verscheidene heuvels. Hij bezoekt ze om de beurt en begint dan te zingen en danspassen te maken bovenop de heuvel. In zijn zang bootst hij dikwijls andere vogels na. De hen, die vaak maar ��n van de vele vriendinnen van een haan is, bouwt een koepelvormig nest in een grot of holle boom, bekleedt het met haar dijbeenveren en legt er ��n ei in. Het ei komt ongeveer na zes weken uit. De hen is opvallend zindelijk. Ze haalt alle uitwerpselen uit het nest en gooit die in de dichtstbijzijnde rivier of beek.
Ook de prieelvogels vertonen een opvallend gedrag. Een primitief lid van deze groep wordt de bekprieelvogel genoemd, omdat hij een getande snavel heeft. Deze prieelvogel staat ook bekend als podiumbouwer. Het mannetje heeft namelijk de gewoonte om in bebost terrein een podium te bouwen. Hij gebruikt daarbij zijn snavel als zaag. Is het podium klaar, dan gaat hij er bovenop zitten en begint te zingen om een vrouwtje naar zich toe te lokken.
De mannetjes van meer ontwikkelde prieelvogelsoorten vertonen een veel ingewikkelder paringsgedrag. Ze trekken een heel gebouw op. Sommige soorten zoals de satijnvogel, maken een soort lanen die omgeven zijn door twijgen en die omhoog leiden naar een platform van takken. Andere soorten bouwen zuilen van wel drie meter hoog of maken matten van takken en varens en versieren die met schelpen en zaden of zelfs met delen van insecten. Satijnvogels schijnen het liefst blauwe voorwerpen voor hun versieringen te gebruiken. Ze maken niet alleen lanen, maar ook prieeltjes en beschilderen die aan de binnenkant met een mengsel van speeksel, fijngekauwde schors, houtskool of gedroogd gras. Er zijn zelfs prieelvogels die een bos planten in hun snavel houden en als verfkwast gebruiken.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer