W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Op het land levende zoogdieren
 

Eland
Groep : op het land levende zoogdieren

De eland is verreweg het grootste hert van de familie Cervidae, die 36 soorten omvat. Met zijn afhangende snuit en enorme gewei zou het eigenlijk niet zo moeilijk moeten zijn om de eland te vinden. Toch valt het best tegen dit majestueuze lid van de hertenfamilie op te sporen, omdat hij diep in de wouden in afgelegen gebieden leeft. Omdat hij de strengste winters kan overleven en op het taaiste eten kan teren, is de eland perfect op zijn plaats in koude, ongecultiveerde streken waar maar weinig mensen zich wagen.
De eland is het meest actief bij zonsopkomst en zonsondergang. Hij sjokt rustig door de vegetatie, maar galoppeert met bijna zestig kilometer per uur weg als hij schrikt. Hij kan goed zwemmen en er zijn gevallen bekend van elanden die een meer van twintig kilometer lengte zijn overgestoken, en dat met een snelheid van twee mannen in een kano. Het merendeel van de dag ligt of staat hij met al zijn zintuigen op scherp. Hoewel dit dier niet territoriaal is, heeft hij een leefgebied waaruit hij soms in bepaalde seizoenen wegtrekt om op zoek te gaan naar eten of een partner. De strenge, winterse kou vormt meestal geen probleem, maar de zomerse hitte brengt het gevaar van oververhitting met zich mee.
Het merendeel van het jaar is de eland aan het grazen omdat hij tenminste achttien kilogram voedsel per dag moet eten om zijn grote omvang te behouden. In de lente en de zomer zoekt deze bosbewoner voedsel tussen de struiken en bomen, waarbij hij over jonge boompjes loopt om malse knoppen en gebladerte naar zijn snuit te buigen. Daarna snijdt hij de takken er helemaal af of stroopt de takken langs zijn tanden om de bladeren eraf te ritsen. Van mei tot oktober voedt hij zich ook met mineraalrijke waterplanten. Terwijl hij tot aan zijn gewei in het water waadt, verzamelt hij bies, zeggebed, wortels van de lelie en fonteinkruid. Tijdens de winter eet hij vooral schors en takjes. Net als de koe herkauwt de eland, om er meer voedingsstoffen uit te halen.
In de paar- of bronsttijd in de herfst zoeken zowel de hinden (vrouwtjes) als de mannetjes een partner en hebben ze het vaak te druk om te eten. De hinde markeert bomen met haar geur en slaakt lange, kermende kreten. Het mannetje doolt over een groot gebied en maakt zijn aanwezigheid kenbaar door met zijn gewei langs boomstammen en struiken te schuren. Al snel na de paring vertrekt hij en gaat op zoek naar zoveel mogelijk andere partners. De vrouwtjes krijgen in mei of juni jongen, veelal ��n tof twee, elk zo'n dertien kilogram. Na twee dagen kunnen de jongen haar al volgen.
Al duizenden jaren wordt er op de land jacht gemaakt om zijn vacht, vlees en andere producten. Pas in de achttiende en negentiende eeuw werd dat voor de populatie van het dier een probleem. Er zijn nu ruim 800.000 elanden in Canada en nog eens zo'n 300.000 in de Verenigde Staten. In Europa verschillen de aantallen per land. Zijn situatie is dus relatief gunstig.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer