Rubriek :
Historische figuren
Frans I van Oostenrijk
voluit: Frans I
Jozef Karel (Florence 12 febr. 1768 - Wenen 2 maart 1835),
aartshertog van Oostenrijk van 1792 tot 1804, daarna keizer van
Oostenrijk tot 1835 als Frans I, Duits keizer van 1792 tot 1806
(als Frans II), uit het Huis Habsburg, was een zoon van keizer
Leopold II en Marie Louise van Spanje. Als vermoedelijke
troonopvolger kreeg Frans een strenge, Spartaans-harde en
dor-rationalistische opvoeding, die hem naar de toenmalige
opvattingen degelijk moest voorbereiden voor de toekomstige
taak, maar die zijn beperkte vermogens te boven ging. Aldus
groeide Frans op tot een dociele en plichtsgetrouwe, maar
innerlijk verkrampte persoonlijkheid, die elk zelfvertrouwen
miste en zijn eigen besluiteloosheid achter perfectionisme
trachtte te verbergen. Sinds 1784 verbleef hij aan het Weense
hof, waar zijn oom Jozef II hem trachtte op te leiden tot een
verlicht despoot. Nadat zijn oom en zijn vader kort na elkaar
voortijdig overleden, kwam Frans reeds op 24-jarige leeftijd op
de troon. Vrijwel onmiddellijk geraakte hij in oorlog met het
revolutionaire Frankrijk, die eindigde met aanzienlijk
gebiedsverlies voor Oostenrijk (o.m. in de Zuidelijke
Nederlanden) en ontstellende verliezen aan mensenlevens, geld en
goederen. Niet minder pijnlijk voor Frans (die zich in 1804 in
navolging van Napoleon tot keizer van Oostenrijk verhief) waren
zijn gedwongen troonsafstand als Rooms-Duits keizer (1806) en
het huwelijk van zijn dochter Marie Louise met Napoleon (1810).
De laatste regeringsjaren van Frans werden vervuld met zorgen
over de opvolging, aangezien zijn oudste zoon en troonopvolger,
Ferdinand, ongeschikt was om zelfstandig te regeren. Frans is
vier keer gehuwd geweest: met Elisabeth van W�rttemberg
(1788-1790), Maria Theresia van Sicili� (1790-1807), Maria
Ludovica van Modena (1808-1816) en Carolina Augusta van Beieren
(gest. 1873).
