Rubriek :
Historische figuren
George IV van Engeland
voluit: George IV
August Frederik (Londen 12 aug. 1762 - Windsor 26 juni 1830),
zoon van George III, koning van Groot-Brittanni� en Ierland,
tevens koning van Hannover van 1820 tot 1830, uit het Huis
Hannover, schaarde zich na 1783 aan de zijde van de oppositie
tegen zijn vader. In het geheim sloot hij een morganatisch
huwelijk met de rooms-katholieke Maria Fitz-Lerbert, die reeds
twee maal weduwe was. Toen dit - overigens ongelukkige -
huwelijk bekend werd stuitte het op hevig verzet. Zijn vader
dwong hem in 1794 te scheiden en in 1795 zijn nicht Caroline van
Brunswijk te huwen. In hetzelfde jaar dekte het parlement de
schulden van de 'prince of pleasure'. Hoewel door zijn vader met
geen enkel verantwoordelijk civiel of militair ambt bekleed,
werd George in verband met de krankzinnigheid van George III in
1811 plotseling regent. De Whigs, die op zijn steun hadden
gerekend, moesten weldra voorgoed het veld ruimen voor de Tories.
Onmiddellijk na zijn troonsbestijging stelde George een -
mislukte - procedure in tot offici�le scheiding van zijn
gemalin. Hij bemoeide zich weinig met de politiek, alleen zorgde
hij ervoor dat de koers in het algemeen uiterst conservatief
bleef (verzet tegen iedere vorm van kiesrechtuitbreiding,
hardnekkige pogingen de Emancipation Act tegen te houden).
George had veel gevoel voor literatuur (hij waardeerde Jane
Austen en Scott) en voor architectuur: hij begunstigde Nash en
gaf grote opdrachten.
