W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Slangen
 

De Gewone adder

Orde : Squamata - familie : Viperidae - geslacht : Vipera en soort : Vipera berus. De gewone adder behoort tot deze familie van giftige slangen, samen met de aspisadder, de pofadder, de spitssnuitadder en de zandadder.
Met zijn compacte, energiezuinige lijf is de gewone adder ��n van de sterkste zich aanpassende slangen ter wereld. Hij gedijt in allerlei soorten leefgebied onder omstandigheden die weinig andere koudbloedige dieren aan zouden kunnen. Hij komt van alle slangen het meest noordelijk voor, zelfs tot bij de noordpoolcirkel.
Om zijn lichaamstemperatuur te regelen is de adder afhankelijk van de buitentemperatuur. In koude gebieden wordt hij overdag actief zodra de temperatuur stijgt. Als hij niet jaagt of zonnebaadt, zoekt hij een beschut plekje op. In een warmer klimaat is hij allen rond zonsopgang en -ondergang actief. Tegen de herfst zoekt de adder een geschikte plek onder de grond en houdt een winterslaap tot de lente. Ieder jaar verzamelen zich soms honderden adders om dezelfde winterslaapplek te delen.
Adders paren kort na de winterslaap. Het vrouwtje verliest haar vel en dit laat een geurspoor achter dat mogelijke partners kunnen volgen. Een aantal mannetjes verzamelt zich om via een rituele paringsdans haar aandacht te trekken. Twee mannetjes richten zich oog in oog op en proberen elkaar tegen de grond te drukken. De winnaar paart met het vrouwtje. De meeste slangen leggen eieren, maar het vrouwtje van de gewone adder broedt haar eieren in haar lijf uit en baart jongen.
Een jonge adder houdt zich voornamelijk in leven met insecten en wormen, maar als hij ouder wordt gaat hij over op grotere prooi zoals muizen, hagedissen, woelmuizen en spitsmuizen. Soms eet hij ook jonge vogels, vogeleieren, slakken en amfibie�n. Deze geduldige jager houdt zich soms urenlang in de begroeiing schuil, wachtend op prooi die voorbij komt. Zodra hij een smakelijk hapje ruikt, haalt hij snel met wijdopen bek uit en zet zijn giftanden in zijn slachtoffer. Kleine dieren sterven een paar seconden na een adderbeet. Grotere dieren kunnen echter enkele minuten heftig blijven bewegen of wegrennen voordat het verlammende gif volledig werkt. Ook dat soort prooi is voor de adder geen probleem. Hij gebruikt dan zijn sterke reukvermogen om het slachtoffer op te sporen.
In Noord-Europa heeft de gewone adder steeds meer last van de oprukkende landbouw in zijn natuurlijk leefgebied. Toch is hij ��n van de succesvolste slangen ter wereld. Na te zijn verdreven past hij zich makkelijk aan nieuwe plekken aan, zoals een industriegebied of een steengroeve.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer