|
De
halsbandparkiet
 Orde
: Psittaciformes - familie : Psittacidae -
geslacht : Psittacula en soort : Psittacula
krameri. Het woord parkiet beschrijft een kleine
papegaai, vooral ��n met een lange staart. Dit
geldt voor het geslacht Psittacula, dat veertien
soorten kent.
Verbazingwekkend en gracieus in de lucht, is de
halsbandparkiet een vogel die wijder verspreid
is dan welke papegaai ook. Zijn natuurlijke
leefgebied is het tropische bosland van delen
van Afrika en Azi�. Vanwege zijn zich makkelijk
aanpassende en krachtige natuur komt hij ook
veelvuldig voor in veel steden. Ge�ntroduceerd
in verschillende landen buiten zijn warme,
inheemse thuisland, is deze vogel met lange
staart vindingrijk genoeg om zich goed door
koude Europese winters te slaan.
Vanwege zijn rumoerige aard en bijtgraagheid, is
de parkiet niet het meest geschikte huisdier.
Dit is ��n van de redenen waarom zoveel gevangen
vogels losgelaten zijn in vreemde leefgebieden.
Hij wordt echter allesbehalve ge�ntimideerd door
de lokale bevolking. Hij acclimatiseert
gemakkelijk in een nieuwe omgeving en is de
enige papegaaiensoort die in staat is om
zichzelf in het wild te handhaven.
Ge�ntroduceerde populaties komen voor in de
Verenigde Staten, China, Europa en andere delen
van de wereld. In Zuidoost-Engeland alleen al
zijn er meer dan vijfduizend vogels.
De parkiet eet wat hij maar kan vinden aan
seizoensgebonden fruit, zaden, noten, granen of
bloemen. Maar hij houdt ook van gecultiveerde
gewassen, wat hem niet populair maakt bij
boeren, vooral in India, waar hij als een
serieuze plaag wordt beschouwd. Wanneer hij geen
zachte knoppen wegpikt, heeft hij de
verkwistende gewoonte om ��n of twee happen te
nemen uit een stuk fruit en daarna van een
volgende te proeven. Hij heeft ook geleerd hoe
hij graanzakken moet openmaken.
Deze trouwe vogels vormen paren voor het leven.
Ieder broedseizoen scheidt elk broedend paar
zich af van de hoofdtroep om elkaar weer het hof
te maken in de buurt van hun uitgekozen
nestplaatsen. Het nest ligt gewoonlijk in een
boomholte en wordt soms door de vogels vergroot.
Buiten enkele houtsnippers blijft het nest
onbekleed. Het vrouwtje broedt de eieren uit
terwijl het de taak van het mannetje is om het
nest te bewaken en eten voor zijn partner te
gaan halen. Na tien dagen gaan de ogen van de
kuikens open. Beide ouders brengen de jongen
eten. De kuikens verlaten het nest wanneer ze
ongeveer acht weken oud zijn, maar blijven nog
veel langer dicht bij hun ouders.
Buiten de paartijd verzamelen zich extreem
rumoerige troepen tot zo'n honderd
halsbandparkieten. Iedere morgen, wanneer ze hun
roest verlaten, is hun gecombineerde geschreeuw
bijna oorverdovend.
|
