Rubriek :
Historische figuren
Hendrik I van Engeland
bijgenaamd Beauclerc
(wegens de zeer verzorgde intellectuele opvoeding die hij zou
hebben genoten) (1068 - bij Gisors 1 dec. 1135), koning van
Engeland van 1100 tot 1135, uit het Normandische Huis. Na de
dood van zijn vader, Willem de Veroveraar, had zijn broer Willem
II Engeland ge�rfd, zijn broer Robert Normandi� en hij zelf
alleen de stad Avranches en het graafschap Coutances. Na de dood
van Willem II veroverde hij echter de Engelse troon. In 1105
viel hij Normandi� aan, in 1106 versloeg hij Robert bij
Tinchebrai, waarna Normandi� onder de Engelse kroon kwam. Van
1109 tot 1113 en van 1116 tot 1120 voerde Hendrik oorlog met
Frankrijk. Na de dood van zijn enige zoon in 1120 bracht hij de
rijksgroten ertoe te zweren dat zij na zijn dood zijn dochter
Mathilde, echtgenote van de Duitse keizer Hendrik V, op de troon
zouden aanvaarden. Met de kerk in Engeland was Hendrik in 1107
tot een zodanig vergelijk gekomen, dat het koninklijk gezag niet
werd aangetast. De centralisatie van het bestuur maakte onder
Hendrik grote vorderingen, vooral door de organisatie van de
exchequer, een van de centrale rechtbanken, en de uitbreiding
van de koninklijke rechtspraak. In Normandi� bleef Hendriks
macht steeds wankel door het optreden van Roberts zoon, Willem
Clito. In 1121 hertrouwde Hendrik, maar dit huwelijk bleef
kinderloos.
