W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Historische figuren

Hendrik II van Duitsland

bijgenaamd de Heilige (Burcht Abbach, in Beieren, 6 mei 973 - Grona, bij G�ttingen, 13 juli 1024), Duits koning van 1002 tot 1024 en keizer van 1014 tot 1024, de laatste koning uit het Saksische Huis, was als Hendrik IV hertog van Beieren van 995 tot 1004. Hendrik was de naaste bloedverwant van keizer Otto III. Hij werd door een aantal Frankische, Lotharingse en Beierse vorsten en rijksgroten te Mainz tot koning gekozen en daarna ook door de Saksische rijksgroten erkend. Zijn gematigdheid, zijn helder inzicht en zijn wilskracht hebben het Duitse Rijk en de kroon van een dreigende ramp gered op een ogenblik dat bij de dood van de jonggestorven Otto III het rijk overgeleverd was aan anarchie en desorganisatie. Dat hij hierbij belangrijke gebieden moest prijsgeven, lag aan de uiterst kritieke situatie waarin hij zich bevond. De Poolse vorst Boleslav Chrobry had Silezi�, Moravi�, Bohemen en de Slavische gebieden tussen Oder en Elbe veroverd (1002). De Lombardische adel kwam in opstand en Arduino, markies van Ivrea, werd er tot koning uitgeroepen (1002). Om niet de controle over Rome en Itali� te verliezen, sloot Hendrik met Boleslav eerder nadelige overeenkomsten (1002 en 1013) en ten slotte de Vrede van Bautzen (1018), waarbij hij hem de Lausitz in leen gaf. Hij versloeg Arduino en ontving de Lombardische ijzeren kroon uit handen van paus Johannes XVIII (1004). Hij wist paus Benedictus VIII ertoe te bewegen hem te Rome tot keizer te kronen (1014). Door de Byzantijnen en de Saracenen uit Beneventum, Capua, Salerno en Amalfi te verjagen, wist hij een groot gevaar te bezweren dat het pausdom bedreigde.
In zijn strijd tegen zijn Duitse vazallen steunde hij vooral op de bisschoppen, wie hij een grote bestuurlijke en zelfs militaire macht toekende. In hun gebieden en in die van de grote abdijen lichtte hij troepen. Hendrik bevorderde sterk de hervormingsbeweging van Cluny. Hij was gehuwd met Kunigunde van Luxemburg en stierf kinderloos. Hij stichtte in 1007 het bisdom Bamberg; in de kathedraal aldaar werd voor het echtpaar in 1513 een prachtige graftombe opgericht, werk van Riemenschneider. In 1146 werd hij door paus Eugenius III heilig verklaard. Feestdag: 13 juli. Zie ook Bamberg.
In de christelijke iconografie wordt Hendrik de Heilige voorgesteld als keizer, met kroon, scepter en rijksappel, ook als stichter, met als attribuut een kerkmodel. Sc�nes uit de legendes om zijn persoon zijn te zien aan o.a. het grafmonument van Hendrik en Kunigunde in de dom van Bamberg, van de hand van T. Riemenschneider (1499-1513).
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer