Rubriek :
Historische figuren
Ignatius van Antiochi�
Ignatius van
Antiochi� (gest. v��r 118), bisschop van Antiochi�, een van de
Apostolische Vaders, werd onder keizer Trajanus met enige
gezellen naar Rome gebracht, waar hij voor de wilde dieren
geworpen zou worden. Vermoedelijk is hij inderdaad op deze wijze
de marteldood gestorven. Op zijn reis naar Rome schreef hij
zeven brieven, overgeleverd in verschillende recensies, waarvan
thans echter wel vaststaat welke de authentieke tekst geeft.
Vier van de zeven brieven schreef hij in Smyrna aan de
christenen van Troas Magnesia, Tralles en Rome; drie vanuit
Efeze, aan de christenen van Philadelphia en Smyrna en aan de
bisschop van deze stad, Polycarpus. De brieven zijn van
uitzonderlijk groot belang, vooral omdat het geloofsgetuigenis
hierin op zo'n persoonlijke wijze wordt gebracht en omdat zij
belangrijke gegevens bevatten inzake christologie, Kerk en ambt,
doop en eucharistie. Het werk van de bisschop wordt als een
religieus en charismatisch leiderschap verstaan, gericht op de
eenheid van de kerkgemeenschap die symbool en oorzaak is van de
vereniging met God.
Ignatius is de eerste getuige voor het bestaan van een
eenhoofdig episcopaat als hoogste ambt naast dat van de
presbyters en de diakens. Zijn getuigenis over het lijden van de
Heer wordt vooral gedragen door zijn aanvaarding van de eigen
marteldood die hem wacht, en door de pastorale zorg om de
gelovigen te behoeden voor de gnostische dwaalleer.
