Rubriek :
Historische figuren
Jacobus V van Schotland
(Linlithgow 15 april
1512 - 16 dec. 1542), koning van Schotland van 1513 tot 1542,
uit het Huis Stuart, was een zoon van Jacobus IV. Hij stond tot
1528 onder regentschap, eerst onder dat van zijn moeder, zuster
van Hendrik VIII van Engeland, daarna onder dat van James
Stewart, hertog van Albany. In deze periode hadden zij die het
in Schotland voor het zeggen hadden, steeds ten aanzien van
definitieve aansluiting bij Engeland of bij Frankrijk geweifeld.
Toen Jacobus zelf aan het bewind kwam, koos hij resoluut de
Franse zijde. Hij huwde eerst Madeleine, een dochter van Frans
I, en na haar spoedig daaropvolgend overlijden Marie de Guise.
Binnenslands streefde Jacobus naar versterking van het
koninklijk gezag, waarbij hij de steun van de boeren tegen de
adel zocht. De in zijn tijd in Schotland doordringende
Reformatie bestreed hij met grote felheid. In 1542 brak de sinds
lang dreigende oorlog tussen Engeland en Schotland uit. Op 25
nov. 1542 leden de Schotten de verpletterende nederlaag bij
Solway Moss. Jacobus overleed 19 dagen later, een week na de
geboorte van zijn enige dochter, Maria Stuart (zijn twee zoons
waren reeds voor hem overleden). Jacobus Stuart,
buitenechtelijke zoon van Jacobus V en Margaret Erskine, speelde
een belangrijke rol tijdens de troebelen na zijn dood.
