Rubriek :
Historische figuren
Jan de Hartog
Hartog, Jan de
(Haarlem 22 april 1914), Nederlands roman- en toneelschrijver,
zoon van Arnold Hendrik de Hartog, ging als tienjarige naar zee,
kwam in 1930 op de Zeevaartschool en was na 1932 enkele jaren
werkzaam als toneelknecht. Hij schreef een aantal
detectiveverhalen onder het pseudoniem F.R. Eckmar en werd in
1940 op slag beroemd met de 'permanente bestseller' Hollands
glorie, een roman over de zeesleepvaart.
In 1943 vluchtte hij naar Engeland; sedertdien schrijft hij
meestal in het Engels en vertaalt daarna gewoonlijk zijn werk
zelf in het Nederlands. Hij woonde ook lange tijd in de
Verenigde Staten. In sommige van zijn latere werken, die niet
meer als romans betiteld kunnen worden, houdt hij zich bezig met
sociale misstanden (The hospital, 1963; Ned. vert.: Het
ziekenhuis, 1965) en komt hij op voor de misdeelden (The
children, 1969; Ned. vert.: De kinderen, 1968). Ook zijn
toneelstukken, waaronder The fourposter (1951; Ned. vert.: Het
hemelbed, 1953; later bewerkt tot musical onder de titel I do, I
do), zijn in vele landen - mede door verfilmingen - bekend
geworden.
De Hartog is quaker; vanaf 1972 publiceerde hij in vier delen
The peaceable kingdom, over de historie van de quakers in de
Verenigde Staten (Ned. vert.: Het koninkrijk van de vrede, deel
I: De kinderen van het licht, 1972, deel II: Het heilig
experiment, 1973, deel III: Het uitverkoren volk, 1974, deel IV:
De oorlog van het lam, 1975). In 1966 werd hem als eerste de
Hustinx-toneelprijs (voor Nederlandstalige toneelschrijvers)
toegekend.
