Rubriek :
Historische figuren
Jan van Gent
Gent, Jan van (Eng.:
John of Gaunt) (Gent maart 1340 - Londen 3 febr. 1399), hertog
van Lancaster, was de derde zoon van koning Eduard III. Door
zijn huwelijk met Blanche, erfdochter van Lancaster (19 mei
1359), kwam hij als afstammeling van Edmund, broeder van Eduard
I, in het bezit van de onmetelijke rijkdommen van dat geslacht.
In 1362 verhief zijn vader hem tot hertog van Lancaster. In 1367
streed hij in Spanje; in 1373 leidde hij een krijgstocht door
Frankrijk. In 1371 hertrouwd met Constance, dochter van Peter de
Wrede, noemde hij zich koning van Castili� en Le�n. In 1374
keerde hij naar Engeland terug en werd toen de machtigste man in
het land. Hij voerde een wanbeleid en brak het verzet van hen
die meer toezicht van de commons op het koninklijke financi�le
beleid verlangden. Hij bestreed in deze jaren ook de
geestelijkheid en steunde John Wyclif. Nadat in 1377 Richard II
koning was geworden, bleef hij aanvankelijk 's konings
raadgever. In 1385 kwam het tussen beiden tot een conflict.
Gewapenderhand trachtte hij nu in Castili� de macht te
veroveren. Toen dat mislukt was, verzoende hij zich met Richard
II. Hij steunde deze nu tegen de hertog van Gloucester, maar na
diens val (1397) werd de verhouding tot de koning weer slecht.
Bij Jans dood confisqueerde Richard diens goederen, voornaamste
oorzaak van de opstand van Jans in 1398 verbannen zoon Hendrik
(de latere Hendrik IV).
