Rubriek :
Historische figuren
Johannes Eck
Eck, Johannes,
eigenlijk: Johann Mayer of Maier (Egg a/d G�nz 13 nov. 1486 -
Ingolstadt 10 febr. 1543), Duits katholiek theoloog, vanaf 1510
hoogleraar te Ingolstadt, was de felste tegenstander van Luther
en Zwingli. In 1518 greep hij met zijn Obelisci (of Annotationes)
in in de aflaatstrijd. In de Leipziger disputatie (1519) wist
deze bekwame debater Karlstadt in een hoek te drukken en Luther
te dwingen tot voor hem gevaarlijke uitspraken over de
onfeilbaarheid van paus en concilies.
De bul Exsurge Domine, waarin Luther met de ban bedreigd werd
(1520), is door Eck ge�nspireerd. Van het dispuut te Baden
(1526) tegen de zwinglianen was hij de ziel. Voor de rijksdag te
Augsburg (1530) stelde Eck 440 artikelen tegen Luther op, die in
de Confessio Augustana door Melanchthon weersproken werden, door
Eck wederom bestreden in de Confutatio. Bij de
godsdienstgesprekken te Hagenau (1540), Worms (1541) en
Regensburg (1541) speelde Eck slechts een in schijn verzoenende
rol. Zijn Enchiridion tegen Melanchthons Loci communes werd in
de 16de eeuw het meest verspreide polemische katholieke
leerboek. Zijn bijbelvertaling is van geringe betekenis.
