W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Op het land levende zoogdieren
 

De karakal

Orde : Carnivoren - familie : Felidae - geslacht : Felis en soort : Felis caracal. De familie Felidae bestaat uit 31 soorten kleine katten. Voorbeelden hiervan zijn de gewone lynx, de bobcat, de poema en de huiskat.
De karakal heeft zijn naam te danken aan zijn grote, zwarte oren met lange zwarte pluimen. Karakal is namelijk een verbastering van het Turkse woord karakulak, dat 'zwart oor' betekent. Hij is ��n van de meest ontzagwekkende kleine katten in Afrika, een buitengewoon goede klimmer en jager en kan tot wel twee meter hoog springen om een vogel uit de lucht te slaan.
De karakal jaagt voornamelijk tijdens de nacht, van zonsondergang tot zonsopgang, maar ook wel eens overdag, vooral in rustige gebieden. Dankzij zijn lange poten en taps toelopende staart kan dit slanke dier goed klimmen en springen. Van alle katten van zijn statuur is hij de snelste. De karakal leeft solitair, hoewel soms familiegroepen zijn waargenomen. Hij heeft een sterke territoriumdrift en bakent zijn leefgebied af met urine. Het territorium van een mannetje kan honderden vierkante kilometer bestrijken, maar is meetal veel kleiner, en de kleinere leefgebieden van diverse vrouwtjes omvatten. Karakals communiceren door op uiteenlopende manieren te miauwen, te grommen, sissen en te hoesten. Sociaal contact tussen volwassen katten komt echter weinig voor, behalve in de paartijd.
Tijdens de jacht op een specifieke prooi valt de karakal vaak ieder ander nietsvermoedend dier aan waarvan hij de geur gewaar wordt. Hij jaagt op een grote verscheidenheid aan vogels en zoogdieren, meestal knaagdieren, hazen, klipdassen en kleine antilopen, maar zal niet aarzelen een prooidier te doden dat veel groter is dan hijzelf, bijvoorbeeld een schaap. Een jagende karakal beweegt zich geruisloos en laag over de grond voort tot hij een slachtoffer in het vizier krijgt. Hij besluipt het dier en doet een uitval om de prooi te doden. Grotere dieren grijpt hij in de flanken en stoot hij omver, waarna hij zijn hoektanden in hun keel zet. Als vogels dit roofdier in de gaten krijgen en weg proberen te vliegen, springt de karakal hoog in de lucht en slaat ze tegen de grond.
Hoewel karakals zich het hele jaar door kunnen voortplanten, krijgen de meeste vrouwtjes hun jaarlijkse nest tussen oktober en februari, al kan dit per leefgebied verschillen. Het vrouwtje zoekt een nestplaats en werpt tot zes jongen, met een gemiddelde van drie. De jongen leven 10 tot 25 weken op moedermelk. Na het zogen brengt de moeder hen vlees.
De karakal komt nog steeds in delen van zijn verspreidingsgebied veel voor en de jacht op en de handel in karakals is in veel gebieden aan regels gebonden. Wel wordt er nog altijd jacht op hem gemaakt in West- en Centraal-Afrika. Hij wordt steeds zeldzamer in Zuid-Afrika en Namibi�, waar hij wettelijk te boek staat als schadelijk dier. Indien boeren hem beschouwen als een bedreiging voor het vee, mogen ze hem afschieten.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer

Bezoek ook: www.infoblog.be
Meer weten over gezondheid? --> http://gezondheid.infoblog.be
Meer weten over huisdieren? --> http://huisdieren.infoblog.be