W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : De mens - algemeen

De hervormer Maarten Luther

Het aanzien van de rooms-katholieke kerk was door de levenswijze van de renaissance-pausen, maar ook door andere geestelijke leiders ernstig geschaad. De opleiding van de lagere geestelijken liet veel te wensen over. Het kloosterwezen was eveneens ontaard. Een misstand was ook de handel in aflaatbrieven, waarvan de opbrengst bestemd was voor de bouw van de nieuwe Sint-Pieterskerk in Rome. Een aflaat hield in dat iemand die gezondigd had, na biecht en berouw vergiffenis kreeg. Deed hij bovendien ook nog een goede daad, dan kon hij er zeker van zijn in het hiernamaals minder straf of zelfs kwijtschelding van straf te krijgen. Door aflaatbrieven te verkopen leek het net alsof zonden met geld af te kopen waren.
Hiertegen, en tegen nog enkele andere misstanden, kwam de augustijner monnik en hoogleraar in de theologie Maarten Luther (foto : Maarten Luther) in verzet. Hij wilde er een discussie met andere geleerden over uitlokken. Daarom nagelde hij een papier met 95 in het Latijn (Latijn was immers de taal van de geleerden van die tijd) gestelde stellingen op de deur van de slotkerk te Wittenberg. Een andere mogelijkheid om zoiets te beginnen, was in er in die tijd eigenlijk niet. Toen bleek echter dat de grieven tegen allerlei kerkelijke misstanden in veel breder kring leefden dan Luther had gedacht. Zijn stellingen werden in het Duits vertaald en op grote schaal verspreid, dankzij de toen nog niet zolang geleden uitgevonden drukpers. De dominicaan Tetzel, die subcommissaris bij de aflaat was, voelde zich zeer verontwaardigd. Hij verklaarde dat de aanval op de aflaathandel een aanval op de paus zelf was. Ook van andere zijden werd Luther fel aangevallen. Dit bracht hem ertoe te verklaren dat als de paus de aflaathandel goedkeurde, Rome de zetel van de antichrist was. Toen dienden de dominicanen een aanklacht in tegen Luchter en ze drongen aan op een onderzoek. Op verzoek van de keurvorst van Saksen, Frederik de Wijze die op de hand van Luther was, mocht dit onderzoek in Duitsland plaatsvinden.
In 1518 was een Rijkdsdag te Augsburg belegd. Nadat daar verscheidene politieke zaken besproken waren, werd de Rijksdag in oktober afgesloten. Kort daarop kwam Luther in Augsburg aan. Hij werd ontvangen door kardinaal Cajetanus, een man die doorkneed was in de scholastiek en het kerkelijk recht. Tijdens die bijeenkomsten probeerde hij Luther van zijn overtuiging af te brengen, maar deze beriep zich steeds op de bijbel en gaf niet toe. Daarop wilde Cajetanus de in zijn ogen koppige en dwarse monnik niet meer zien. Op aanraden van vrienden ontvluchtte Luther op 20 oktober 1518 Augsburg in het duister van de nacht. Behouden kwam hij kort daarop in Wittenberg aan.
Inmiddels nam het aantal mensen dat het met Luchter eens was voortdurend toe. Paus Leo X (1513-1521), die met een bul de hele aflaathandel had goedgekeurd, begon in Luther een gevaarlijke vijand te zien. Hij hoopte hem op diplomatieke wijze het zwijgen op te kunnen leggen. De paus stuurde daartoe zijn kamerheer, die inderdaad met Luther goede gesprekken voerde. De hele zaak leek met een sisser te zullen aflopen, nadat Luther beloofd had de strijd te zullen laten rusten, als zijn tegenstanders dat ook deden. De beroemde dr. Johannes Eck viel evenwel in dertien stellingen de Wittenberger monnik en hoogleraar weer aan. En dat kon deze niet zomaar laten voorbij gaan. Luther reageerde vrijwel onmiddellijk en zo barsste de strijd weer in alle hevigheid los.
In een openbaar dispuut, waarbij de enige leidraad voor Luther steeds de bijvel was en bleef, waagde hij het uit te spreken dat zowel de paus als het concilie (de kerkvergadering) konden dwalen. Eck reisde naar Rome en bracht de paus een zeer somber verslag uit. Daarop vaardigde Leo X op 14 juni 1520 een bul uit, waarin 41 stellingen uit Luthers geschriften als dwalingen werden aangemerkt. Iedereen die ze zou geloven of verbreiden, zou door de banvloek worden getroffen. Luthers reactie daarop was dat hij de bul in het openbaar verbrandde. De breuk met de rooms-katholieke kerk was definitief !�
Op de eerste Rijksdag van Karel V te Worms, werd ook Luther ontboden. Maar ook toen liet hij zich niet van zijn overtuiging afbrengen. Het gevolg was dat hij enkele maanden later door de rijksban werd getroffen. Die hield in dat hij vogelvrij was. Daarom dook hij onder op de Wartburg, waar hij de bijbel onder het volk bracht door deze in het Duits te vertalen. Luthers leer verbreidde zich toen ook buiten Duitsland, in de Oostenrijkse landen en in de Nederlanden.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer