Rubriek :
Historische figuren
Maria Tudor van Engeland
bijgenaamd: de
Katholieke of de Bloedige (Eng.: Bloody Mary) (Greenwich 18
febr. 1516 - Londen 17 nov. 1558), koningin van Engeland van
1553 tot 1558, uit het Huis Tudor, was een dochter van Hendrik
VIII en Catharina van Arag�n. Toen haar vader zich van Catharina
liet scheiden, werd Maria door hem als bastaard bestempeld.
Bovendien werd ze van haar moeder afgezonderd. Na de dood van
Anna Boleyn, Hendriks tweede echtgenote, werd Maria weer in
genade aangenomen. Later betreurde zij dat ze met Hendriks
voorwaarden, nl. erkenning van haar vader als hoofd van de
Engelse Kerk en het accepteren van haar bastaardstatus, akkoord
was gegaan. Maria, die altijd trouw rooms-katholiek was
gebleven, bleef in het geheim haar geloof belijden. Ook tijdens
de regering van haar stiefbroer Eduard VI werd haar het leven
zeer moeilijk gemaakt.
Na het overlijden van Eduard en de negen dagen durende regering
van Jane Grey werd Maria koningin. Het volk was aanvankelijk op
haar hand en van haar zijde betoonde zij de eerste maanden
gematigdheid in haar optreden jegens haar vroegere vijanden en
het protestantisme. Reeds tegen het eind van 1553 begon zij, na
zich te hebben verzekerd van de steun van haar neef, keizer
Karel V, maatregelen tot herstel van het rooms-katholicisme te
nemen, terwijl een huwelijk met Karels zoon Filips II werd
voorbereid. De overeenkomst die naar aanleiding van het
voorgenomen huwelijk tussen Maria en Filips II werd gesloten,
bepaalde dat Filips koning van Engeland zou heten, maar geen
persoonlijke macht zou krijgen en ook van de opvolging
uitgesloten zou blijven.
Wel zouden de kinderen uit het huwelijk het recht van opvolging
hebben. Men wist dat Maria in politiek opzicht zeer
onzelfstandig was en Filips wilde huwen om steun te vinden bij
haar streven het rooms-katholieke geloof in Engeland weer de
suprematie te geven. Het Spaanse huwelijk stuitte dan ook op
ernstig verzet. Onder leiding van Thomas Wyatt en de vader van
Jane Grey brak een opstand uit. Na de onderdrukking daarvan
huwde Maria met Filips (25 juli 1554; Filips bleef achttien
maanden in Engeland); daarna begon de hevige vervolging van de
protestanten, waaraan Maria haar bijnaam te wijten heeft en
waarvan de grondlegger van de Anglicaanse Kerk, Thomas Cranmer,
het slachtoffer werd. Voor het overige bleek zij echter weinig
te voelen voor Engelands deelneming aan de oorlog van Spanje
tegen Frankrijk, die ook het parlement niet wenste. Filips had
Maria echter uitsluitend gehuwd om Engeland tot bondgenoot te
krijgen. Tijdens een kortstondig verblijf in Engeland in het
voorjaar van 1557 wist hij Maria een oorlogsverklaring aan
Frankrijk af te dwingen (dit was de laatste keer dat zij haar
gemaal terugzag; het huwelijk bleef kinderloos). Het
protestantisme was in Maria's ogen zo'n gruwel dat zij geen
mededogen jegens de aanhangers ervan kende. Ten opzichte van
persoonlijke vijanden en zuiver politieke tegenstanders betoonde
zij zich uiterst lankmoedig.
