W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Op het land levende zoogdieren
 

De muntjak

Orde : Artiodactyla - familie : Cervidae - geslacht : Muntiacus en soort : Verschillende. Tot dit geslacht behoren acht soorten, waaronder de Chinese muntjak, de Indiase muntjak en de zwarte muntjak.
Een luide, krassende roep die wijd en zijd te horen is, logenstraft de broze verschijning en verlegen aard van de muntjak. Hoewel er ��n soort, de Chinese muntjak, succesvol is ingevoerd in Groot-Brittanni�, gaan andere soorten, zoals de zwarte muntjak van Zuidoost-China, in de Aziatische wouden een veel onzekerder toekomst tegemoet.
Deze solitaire dieren leven in dichte wouden en houden zich overdag schuil. Ze banen zich traag een weg door de ondergroei, voortdurend op hun hoede voor roofdieren. Dreigt er gevaar, dan blijft de muntjak doodstil staan en uit een schorre waarschuwingsblad, die soms ruim een uur honderden keren wordt herhaald. Muntjaks worden territorialer als de populaties dichter worden. Het territorium van een bok is groter dan dat van een vrouwtje en kan dit overlappen. Volwassen dieren bakenen hun territorium af door bomen met geuren te markeren of met hun slagtanden schors af te scheuren. Twee bokken die elkaar tegenkomen, stampen op de grond en paraderen knarsetandend langs elkaar. Als er daarna een gevecht volgt, dienen hun slagtanden en korte gewei als wapen.
De afgelopen jaren zijn de populaties van wilde muntjaks kleiner geworden door ontbossing van hun natuurlijk verspreidingsgebied. In Vietnam en Laos wordt het vroeger afgelegen regenwoud, waar de muntjak leeft, gekapt en platgebrand. Op deze herten is ook vanwege hun vlees, huid en gewei veel jacht gemaakt. Drie soorten zijn nu door het IUCN geregistreerd als bedreigd.
De muntjak eet gevarieerd : loten, knoppen en de bladeren van vele soorten planten waaronder de klimop, varens en jonge loofbomen, evenals paddestoelen, afgevallen fruit en noten. De muntjak eet vooral bij zonsopgang en zonsondergang, waarbij hij graast door de onderste snijtanden tegen het harde gehemelte te drukken. Tussen twee eetperiodes door stopt hij om uit te rusten en te herkauwen, een proces waarbij hij halfverteerd voedsel opgeeft (naar boven brengt), het dan weer kauwt en opnieuw inslikt om er meer kracht uit te halen.
Het paren kan het hele jaar door gebeuren en muntjaks doen dat soms jarenlang met dezelfde partner. Zo'n dertig weken na de paring baart het wijfje haar kleine, gevlekte jong in de ondergroei. Het houdt zich een aantal dagen schuil en wordt door zijn moeder gezoogd en verzorgd. Zodra het kan lopen, blijft het dicht bij haar. Na enkele weken begint het met andere jonge herten te spelen. Als het geslachtsrijp is, moet het op zoek naar een eigen territorium. Zijn moeder heeft direct na zijn geboorte weer gepaard en is intussen opnieuw drachtig.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer

Bezoek ook: www.infoblog.be
Meer weten over gezondheid? --> http://gezondheid.infoblog.be
Meer weten over huisdieren? --> http://huisdieren.infoblog.be