Rubriek :
Historische figuren
Paus Adrianus IV
eigenlijk: Nicholas
Breakspear (Abbot's Langley, Hertford, ca. 1115 - Anagni 1 sept.
1159), enige Engelse paus, werd in 1149 kardinaal en
organiseerde als pauselijk legaat de Scandinavische kerk
(1150-1153). Op 4 dec. 1154 werd hij tot opvolger van paus
Anastasius IV gekozen. Hij dwong Rome Arnold van Brescia uit te
leveren (eerste interdict) en zocht tegen de dreiging van de
Zuid-Italiaanse Noormannen aanvankelijk steun bij Frederik
Barbarossa, die hij op 18 juni 1155 tot keizer kroonde. Na de
verzoening met Willem I van Sicili� (verdrag van Beneventum, 18
juni 1156) was een conflict met de keizer, die een
onafhankelijke kerkpolitiek voerde, bijna onvermijdelijk.
Het misverstand over de term 'beneficium' op de Rijksdag te
Besan�on (1157) werd gevolgd door een verbond van de paus en de
Noord-Italiaanse stedenbond tegen de te Roncaglia (1158)
afgekondigde rijksrechten. Adrianus' dood werd dan ook
aanleiding tot een schisma van de keizerlijk gezinde kardinalen;
de strijd werd voortgezet door zijn raadsman en opvolger,
Rolando Bandinelli (zie Alexander [pausen]: Alexander III). Het
huwelijk van horigen, ook zonder toestemming van de heer
gesloten, verklaarde hij geldig. Een pauselijke overdracht van
Ierland aan Hendrik II van Engeland is zeer onzeker.
