Rubriek :
Historische figuren
Peter Benoit
Benoit, Peter (Harelbeke
17 aug. 1834 - Antwerpen 8 maart 1901), Belgisch componist,
pedagoog en dirigent, voorstander van de Vlaams-nationale
muziekcultuur, voltooide zijn studies onder F�tis, behaalde de
Prijs van Rome (1857) en werkte een jaar als dirigent aan de
Bouffes-Parisiens in Parijs. Hij rustte niet alvorens de
muziekschool te Antwerpen, waarvan hij in 1867 de leiding kreeg,
tot Koninklijk Vlaams Conservatorium werd verheven (1898). Zijn
(vooruitstrevend) Algemeen Leerplan (1900), dat de algemene
culturele ontwikkeling van de conservatoriumleerlingen beoogt en
een onderscheid maakt tussen creatieve en uitvoerende
kunstenaars, vond pas vanaf 1970 in de Belgische conservatoria
(gedeeltelijk) toepassing. Benoit postuleerde als componist en
pedagoog het gebruik van de moedertaal en het belang van het
volkslied als spiegel van de muzikale eigenschappen van een
volk. Hoewel soms sentimenteel en hoogdravend (mede door de
opgeschroefde teksten van o.a. E. Hiel), bereikte hij in de
frescostijl die hem eigen is, ogenblikken van epische kracht,
zoals in de Rubenscantate (1877) en het oratorium De Oorlog
(1873). Benoits invloed is groot geweest. Het Peter Benoit-Fonds
te Antwerpen, gesticht in 1902, gaf een groot gedeelte van de
werken uit.
