W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : De mens - algemeen

Engeland, Frankrijk en de reformatie

De regeringsperiode van de Franse koning Frans I (1515-1547) werd sterk beheerst door zijn strijd met Karel V. In de periode van 1521 tot 1544 waren er niet minder dan vier oorlogen tussen beide vorsten. In die strijd kreeg Frans I steun van de Engelse koning Hendrik VIII (1509-1547) -zie foto-, van de Turken en van de Duitse protestantse vorsten.
Toch vond de Franse koning nog ruimschoots de tijd voor allerlei andere dingen. In zijn eigen land legde hij de grondslag voor een sterke koninklijke macht, door het administratieve bestuur meer vanuit ��n punt te doen voeren. Ook verklaarde hij het Frans tot offici�le taal mede in gebieden waar een andere taal gesproken werd. Het meest echter werd de koninklijke macht versterkt door het concordaat, dat is een overeenkomst, die Frans I met paus Leo X sloot. Hierdoor kreeg de Franse koning niet alleen veel invloed inzake de benoeming van de hoge geestelijkheid in Frankrijk, maar bovendien leverde het hem grote geldelijke voordelen op. Op die manier was het voor hem helemaal niet van belang meer om protestant te worden. De geschriften van Luthers aanhangers, die in Parijs in druk verschenen, bevielen Frans I daarom volstrekt niet. Hij ging dan ook over tot vervolging van de protestanten, maar hij werd daarin sterk geremd, doordat hij de Duitse protestanten nodig had tegen Karel V.
Wat de vorstelijke staat betreft die deze Franse koning voerde, kan men echt spreken van de renaissance in Frankrijk. Grote weelde en rijkdom werden tentoon gespreid. Ook het aantal vrouwen dat Frans I heeft bemind, was bepaald niet gering te noemen. Vergeleken bij deze zwierige, ijdele en ridderlijke koning, maakt de Engelse Hendrik VIII een sombere en despotische indruk. Alleen al zijn instelling tegenover de vrouwen was vreemd en toch ook huiveringwekkend. Eerst trouwde hij met de weduwe van zijn broer, Catharina van Aragon. Zij schonk hem evenwel slechts ��n dochter en geen zoons en dit leidde tot een verwijdering en tenslotte door een scheiding. Toen de paus daaraan niet wilde meedoen, werden met de medewerking van het Engelse parlement alle banden met Rome verbroken. De echtscheiding werd in Engeland uitgesproken en in 1533 kon de koning trouwen met Anna Boleyn, op wie hij al geruime tijd zijn zinnen had gezet.
Een jaar later werd de Wet van het Oppergezag afgekondigd, en daardoor werd Hendrik VIII het hoofd van de Engelse of anglicaanse kerk. In de leer veranderde weinig, want die bleef in hoofdzaak de katholieke, alleen de paus werd niet meer erkend. De koning ging over tot onteigening van de kerkelijke goederen. Met de opbrengst daarvan hoopte hij zijn schatkist wat bij te vullen.
De arme Anna Boleyn werd, beschuldigd van overspel, in 1536 op het schavot onthoofd. Terstond daarna trouwde Hendrik VIII met Jane Seymour. Waarschijnlijk ontliep deze een ellendig lot door in 1537 in het kraambed te sterven. In januari 1540 trad de Engelse koning in het huwelijk met Anna van Kleef. Maar hij stuurde haar binnen een jaar weg met een jaargeld en daar mocht ze erg blij mee zijn. Hetzelfde jaar nog trouwde hij met Catharina Howard, maar ook zij werd beschuldigd van overspel en onthoofd. Tenslotte volgde het zesde en laatste huwelijk met Catharina Parr in 1543. Zij overleefde de koning en kreeg dan ook de bijnaam 'de wijze koningin'.

 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer