Rubriek :
Historische figuren
Robert Peel
Peel, Robert, (Sir)
(Chamber Hall, bij Bury, Lanc., 5 febr. 1788 - Londen 2 juli
1850), Brits staatsman, studeerde te Oxford, werd in 1809 lid
van het parlement en voegde zich bij de Tories. Van 1812 tot
1818 was hij secretaris voor Ierse zaken. Peel toonde zich een
tegenstander van de emancipatie van de katholieken in Ierland.
Van 1821 tot 1830 (met een korte onderbreking in 1828) was hij
minister van Binnenlandse Zaken. In deze functie nam hij een
aantal progressieve maatregelen op het gebied van onderwijs en
strafrecht. In 1829, het jaar waarin in Ierland een opstand
dreigde, hielp hij de Test-Act intrekken, waardoor de
katholieken in het parlement zitting konden nemen. Na de
overwinning van de liberalen in 1830 werd Peel de leider van de
conservatieve oppositie. Deze functie behield hij, met een
onderbreking in 1834 (ministerie-Peel), tot 1841. In dat jaar
premier geworden, bleef hij tot 1846 aan het bewind. Hij
handhaafde de invoerrechten (met name op graan), totdat ten
gevolge van de mislukking van de aardappeloogst in Ierland een
hongersnood ontstond, die de bevolking zeer opstandig maakte.
Toen hief Peel, mede onder druk van de Anti-Corn-Law-League, de
korenwetten grotendeels op. Deze stap leidde tot heftige
discussies binnen zijn partij. Peel trad af en leidde voortaan
de 'Peelites', een middenpartij tussen Tories en liberalen.
