Rubriek :
Historische figuren
Rudolf Agricola
Agricola, Rudolf,
eigenlijk Roelof Huysman (Baflo 17 febr. 1444 - Heidelberg 27
okt. 1485), de eerste Nederlandse humanist van Europese faam en
een van de voornaamste vertegenwoordigers van het bijbelse
humanisme, studeerde te Groningen, Erfurt, Leuven (magister in
1465) en Pavia, was tevens organist aan het hof te Ferrara en
keerde in 1479 naar Nederland terug. Hij was bevriend met
Reuchlin, Wessel Gansfort en Alexander Hegius en werd geprezen
door Erasmus. Als syndicus van de stad Groningen bepleitte hij
haar belangen aan het hof van Maximiliaan van Bourgondi�. De
vorst-bisschop van Mainz en kanselier van de Palts, Johann von
Dalberg, maakte hem tot secretaris. Nauwelijks als hoogleraar te
Heidelberg aan het werk (1484), stierf hij aldaar, na een reis
met Dalberg naar Rome.
Agricola brak met de scholastiek. Zijn talenkennis was zeer
omvangrijk; zijn grootste belangstelling hadden taalgebruik en
onderwijs. Zijn werk omvat vertalingen van Griekse retorische
geschriften in het Latijn, een lof van de wijsbegeerte (1476),
een leven van Petrarca (1477), een traktaat De formando studio
(1484), religieuze en gelegenheidsgedichten, en zijn hoofdwerk
in drie boeken, De inventione dialectica (1479): over de
redeneermethoden van de oudheid, ge�llustreerd met goede antieke
voorbeelden. Zijn werk is van bijzonder grote betekenis geweest
voor de verspreiding van de humanistische opvoedingswijzen.
