Rubriek :
Historische figuren
Sextus Propertius
Propertius, Sextus (Assisi?
ca. 47 v.C. - ? ca. 15 v.C.), Latijns dichter, vormt met
Tibullus en Ovidius het beroemde drietal Romeinse dichters van
de liefdeselegie. Hij behoorde tot de vriendenkring van Maecenas
en was in het bijzonder met Ovidius bevriend. De meeste van zijn
gedichten, m.n. in het eerste van de vier boeken waarin zijn
werk is overgeleverd, bezingen zijn geliefde Cynthia (pseudoniem
voor Hostia). In het tweede en derde boek treedt de
liefdespo�zie geleidelijk terug en in het laatste behandelt hij
naar het voorbeeld van Alexandrijnse dichters als Callimachus
meer algemene onderwerpen; in het bijzonder tracht hij hierin
verklaringen te geven van de oorsprong van een aantal Romeinse
sagen, maar ook andere gedichten, zoals een klaagzang op de dood
van de Romeinse matrone Cornelia, zijn hierin te vinden.
Propertius' taal is duister, mede door de ballast van
antiquarische geleerdheid en door de overdaad aan mythologie;
zijn uitdrukkingswijze bezit echter een grote diepgang en
getuigt van ware dichterlijke bezieling. Zijn werk, dat in de
middeleeuwen in vergetelheid was geraakt, werd door Petrarca
herontdekt.
