Rubriek : De
mens -
geschiedenis
De Tweede Wereldoorlog
De
Tweede Wereldoorlog moet worden gezien als een voortvloeisel en
in zeker opzicht zelfs als een voortzetting van de Eerste
Wereldoorlog. De twintig jaar tussen de Vrede van Versailles in
1919 en de Duitse inval in Polen op 1 september 1939 zijn
eigenlijk niet veel meer dan een wapenstilstand geweest. De
harde bepalingen van Versailles die de Duitsers opgelegd kregen,
gaven daar ook wel aanleiding toe. Ze gaven Hitler een prachtig
voorwendsel op grote schaal te gaan herbewapenen. Met de nieuwe
wapens kon hij een nieuwe oorlog beginnen.
Ook in technisch opzicht was de Tweede Wereldoorlog een
voortzetting van de Eerste. De nieuwe wapens die men in
1914-1918 had uitgetest, waren daarna immers vervolmaakt. De
nadruk kwam te liggen op de pantserstrijdkrachten en op de
luchtmacht. Vooral Hitler had belangstelling voor nieuwe wapens
en nieuwe strijdmethoden. De Fransen daarentegen waren in hun
tactisch denken blijven stilstaan. Ze bouwden de Maginotlinie
aan hun oostgrens. Deze vestinggordel was een soort
super-loopgravenstelsel. Hitler echter zou van de Sitzkrieg (de
zitoorlog) een Blitzkrieg (bliksemoorlog) maken. De
duikbommenwerpers beukten eerst de vijandelijke stellingen murw.
Tanks en pantserwagens braken daar vervolgens gemakkelijk
doorheen. De infanterie deed de rest.
De burgerbevolking raakte in de Tweede Wereldoorlog ten nauwste
bij de strijd betrokken. Grote luchtvloten bombardeerden steden
en industriegebieden, om de vijand zoveel mogelijk afbreuk te
doen. Het aantal burgers dat in de Tweede Wereldoorlog omkwam,
was veel en veel groter dan in de Eerste Wereldoorlog. Zelfs
groter nog dan het aantal gesneuvelde militairen, hoewel ook dit
het aantal gevallenen van 1914-1918 ver te boven ging. Het
verlangen naar een blijvende vrede was aan het eind van de
oorlog weer erg groot. Een nieuwe volkenbond, de Organisatie van
de Verenigde Naties (VN) zou in dit opzicht zijn waarde moeten
bewijzen.
