W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Vogels
 

De Vlaamse gaai

Orde : Passeriformes - familie : Corvidae - geslacht : Garrulus en soort : Garrulus glandarius. De Vlaamse gaai is ��n van de 116 soorten kraaien in de familie Corvidae.
De Vlaamse gaai is lawaaierig, onhandig en verrassend kleurrijk voor een kraai. Hij staat bekend als een dief van eieren en nestjongen van andere vogels. De gaai verspreidt de zaden van de eik, waardoor mede de enorme eikenbossen ontstonden die zich ooit over Europa uitstrekten. Nu zijn veel van deze bossen verdwenen, maar de gaai is nog steeds overal aanwezig waar eikenbossen zijn waarin hij kan leven.
Vroeg in de lente komen gaaien bijeen voor de gemeenschappelijke balts. De mannetjes jagen de vrouwtjes door de bossen en pronken met hun kuif fier omhoog en hun vleugels wijd uiteen. Ze zingen zacht en bieden voedsel aan, als onderdeel van het ritueel. Heeft de hofmakerij succes, dan volgt de paring. Daarna bouwt het paar een nest van twijgen in een kleine boom of in een bosje, goed verborgen tussen dichte begroeiing. De eieren komen uit tegen de tijd dat de eerste rupsen het gebladerte beginnen aan te vreten. De ouders verzamelen honderden van deze sappige hapjes om aan hun jongen te voeren. Na zo'n drie weken kunnen de jongen vliegen en verlaten ze het nest om hun eigen voedsel te gaan zoeken.
De scherpe gil van de Vlaamse gaai is een vertrouwd geluid in de bossen door heel Europa en in grote delen van Noord-Azi�. Toch kan de vogel zelf moeilijk te ontdekken zijn. Hij is schuw en terughoudend, en met reden. Jarenlang werd hij belaagd door mensen, omdat hij de eieren en kuikens stal van fazanten, patrijzen en andere jaagbare vogels. Vaak werd hij afgeschoten. Daarom blijft hij in landelijke gebieden uit het zicht. Hij vertoont zich alleen in een flits van wit, blauw en zalmroze als hij het gebladerte inschiet of een weg of open plek oversteekt.
De winter is een moeilijke tijd in de noordelijke loofbossen. De bomen zijn kaal en de insecten houden zich verscholen. Vlaamse gaaien gaan dit probleem te lijf door duizenden eikels te vergaren en met andere noten en zaden te begraven op een geheime plek. De eikels blijven goed met hun stevige vruchtwand, en voorzien de gaai van voldoende prote�ne en energie om de winter door te komen. Maar de gaai verzamelt altijd veel meer dan hij werkelijk nodig heeft.
De Vlaamse gaai heeft een sterke snavel die geschikt is om er een grote variatie aan voedsel mee te verwerken, van zaden en noten tot kleine dieren, zoals muizen. Normaal gesproken foerageert hij tussen de lage takken van bosjes en bomen, maar soms is hij ook op de grond te vinden. Daar ontdoet hij beukennootjes van hun stekelig omhulsel of zoekt hij naar zaden, insecten en spinnen. Zijn hoofdvoedsel verschilt per seizoen. In de lente heeft hij het gemunt op de eieren en nestjongen van andere vogels, zoals lijsters. In de zomer ruimt hij vele schadelijke insecten, waaronder de rupsen van de wintervlinder die fruitbomen belagen. In de herfst richt hij zich op eikels.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer