Rubriek :
Historische figuren
Zulfikar Bhutto
Bhutto, Zulfikar Ali
Khan (Larkana 5 jan. 1928 - Rawalpindi 4 april 1979), Pakistaans
politicus, afkomstig uit een familie van grootgrondbezitters,
studeerde politicologie en rechten in de Verenigde Staten en
Groot-Brittanni� en was na zijn terugkeer in Pakistan (1953)
werkzaam als advocaat en docent in het staatsrecht. Vanaf 1958
bekleedde hij diverse ministersposten.
In 1963 minister van Buitenlandse Zaken geworden, raakte hij
door zijn pro-Chinese koers in conflict met president Ayub Khan.
In 1966 werd hij ontslagen als minister en in 1967 stichtte hij
de Pakistan People's Party, die een islamitisch socialisme
propageerde. In 1970 behaalde zijn partij in West-Pakistan een
verkiezingsoverwinning, maar bezette minder zetels in het
parlement dan de voor vergaande autonomie van Oost-Pakistan
strijdende Oostpakistaanse Awami Liga.
Bhutto's vasthoudendheid op het punt van de eenheid van Pakistan
was een van de factoren die leidden tot de burgeroorlog in
Oost-Pakistan en de daarop volgende afscheiding van Bangladesh.
Op 20 dec. 1971 werd Bhutto president van Pakistan; na een
grondwetswijziging verwisselde hij het presidentschap voor dat
van premier (1973). Zijn autoritair beleid deed de onrust in het
land toenemen.
In juli 1977 bracht het leger Bhutto ten val en in sept. 1977
volgde zijn arrestatie. In maart 1978 werd hij ter dood
veroordeeld, beschuldigd van het opdracht geven tot moord op een
politieke tegenstander. Dit vonnis, in febr. 1979 in hoger
beroep bevestigd, werd in april 1979 door ophanging voltrokken.
