W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Op het land levende zoogdieren
 

Zwarte beer
Groep : op het land levende zoogdieren

De zwarte beer is ��n van de acht soorten van de berenfamilie Ursidae. Als de gedrongen, sterke zwarte beer rechtop staat is hij even groot als een volwassen mens, maar niet zo gevaarlijk als hij lijkt. Hij is minder agressief dan de grizzlybeer, zodat de mens hem beter verdraagt, wat wellicht verklaart dat hij nog steeds in Canada en in veertig Amerikaanse staten voorkomt. Hij heeft vooral diepe wouden nodig waarin hij zich overdag kan schuilhouden, en veel voedsel om de maanden met weinig voedsel tijdens zijn winterslaap door te komen.
De zwarte beer heeft bijna altijd honger. Hoewel hij een carnivoor of vleeseter is, eet hij voornamelijk planten. Carnivoren hebben moeite met het verteren van planten, dus moet de beer veel eten om genoeg voedingsstoffen binnen te krijgen. In de lente is hij na zeven maanden winterslaap vrijwel uitgehongerd. Omdat hij ruim een vijfde van zijn lichaamsgewicht is kwijtgeraakt, is hij dan het meest roofzuchtig. Hij doodt jonge herten die zich in de ondergroei schuilhouden, krabt boomstronken open om insectenlarven te zoeken en rooft vogelnesten leeg.
De levensstijl van de zwarte beer is nauw verbonden met de seizoenen. Na de paring in de zomer eet hij heel veel, ter voorbereiding op zijn winterslaap. Als hij zich in zijn hol terugtrekt, ziet hij er zwaarlijvig uit, met op de flanken dikke lagen vet die hem de winter door moeten helpen. In het zuiden overwintert hij in een holle boom of onder een hoop afgevallen bladeren, in het hoge noorden onder een dikke laag sneeuw onder een omgevallen boom of grote steen. Een zuidelijke beer die slaapt staat soms op om zich uit te rekken of om voedsel te zoeken, terwijl noordelijke beren amper bewegen. Tijdens de slaap verbruikt het lichaam heel weinig energie.
Aan het eind van de lente komen de gewoonlijk solitaire zwarte beren bij elkaar om te paren. Heel soms paart een mannetjesbeer al voordat hij met zes tot zeven jaar volwassen genoeg is om te kunnen wedijveren om een partner. Het mannetje spoort het vrouwtje op via de geur. Hij stopt met eten en zwerft rond terwijl hij de lucht afspeurt en aan boomstammen ruikt. Als er meer mannetjes achter haar aanzitten moet hij soms vechten. Na de paring gaat het paar uit elkaar. Het vrouwtje paart vaak met meerdere mannetjes. De zwangerschap begint pas vijf maand na de paring. Hierdoor kan het vrouwtje zich aan de belangrijke voeding in de herfst wijden. Ze krijgt haar welpen tijdens de winterslaap en begint ze dan te voeden.
In het grootste deel van zijn verspreidingsgebied wordt de zwarte beer als jachtdier beschouwd en is de jacht op hem toegestaan. Jaarlijks worden er duizenden afgeschoten of in een val gelokt door trofeejagers of stropers. De geschatte huidige populatie omvat ruim 650.000 dieren. Zorgwekkend is de opdeling van zijn leefgebied.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer