W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek :
Historische figuren

Fran�ois-Ren� Chateaubriand

Chateaubriand, Fran�ois-Ren� de, vicomte (St-Malo 4 sept. 1768 - Parijs 4 juli 1848), Frans schrijver, koos na een sombere jeugd op het ouderlijk slot in 1786 een militaire loopbaan, die hem naar Parijs voerde.
1. In de Verenigde Staten en Engeland
Onder druk van de politieke gebeurtenissen vertrok hij op 8 april 1791 naar Amerika. Zijn verblijf daar duurde slechts vijf maanden, maar was van buitengewoon belang voor zijn literaire vorming. Van de reis bracht hij mee: een Indianenroman Les Natchez (pas in 1828 gepubliceerd in de �uvres compl�tes), een eerste redactie van Atala, reisnotities waaruit later Le voyage en Am�rique (gepubl. 1826) zou ontstaan, en hoofdstukken van de M�moires d'outre-tombe. Na zijn terugkeer huwde hij, nam dienst in het emigrantenleger van de Bourbons, werd gewond bij Thionville en wist naar Engeland te ontkomen. Hier schreef hij tussen 1794 en 1796 zijn Essai historique, politique et moral sur les r�volutions anciennes et modernes, consid�r�es dans leurs rapports avec la R�volution fran�aise (1797, omgewerkt in 1826), waaruit zijn politiek en moreel nihilisme en zijn godsdienstig scepticisme blijkt.
2. Verdediging van het rooms-katholieke geloof
O.a. de schok van de dood van zijn moeder bracht in 1798 een ommekeer in zijn gemoedstoestand. Hij wendde zich tot het rooms-katholicisme en werkte na zijn terugkeer in Parijs (mei 1800, in gezelschap van zijn vriendin Pauline de Beaumont) een reeds in Londen aangevangen project uit tot Le g�nie du christianisme (5 dln., 1802). Het boek, dat in sterke mate heeft bijgedragen tot de herleving van het rooms-katholicisme in Europa, heeft meer po�tische dan apologetische kracht en werd door de Kerk op de Index geplaatst, maar genoot een overweldigend succes. Reeds een jaar eerder had de schrijver een episode uit het boek afzonderlijk gepubliceerd: Atala ou les amours de deux sauvages au d�sert, de geschiedenis van een tot het christendom bekeerd Indiaans meisje. Een andere, niet minder bekende episode werd in 1805 samen met Atala uitgegeven: de novelle Ren�, een analyse van de heersende romantische wanhoopsstemming (zie romantiek). In Le g�nie du christianisme had de schrijver beweerd dat de christelijke godsdienst dichterlijker was dan de heidense en dat de christelijke po�zie superieur was aan de Griekse dichtkunst. Om hiervan een voorbeeld te geven, publiceerde hij in 1809 Les martyrs ou le triomphe de la religion chr�tienne, een epos in proza, spelend tijdens de christenvervolgingen onder Diocletianus.
3. Tijdens Napoleon
Na zijn terugkeer in Frankrijk had Chateaubriand zich verzoend met het Consulaat van Napoleon en in 1803 werd hij benoemd tot gezantschapssecretaris te Rome. Uit die periode dateert Voyage en Italie (1827), waarin de prachtige Lettre � M. de Fontanes sur la Campagne romaine. Door moeilijkheden met kardinaal Joseph Fesch in Rome onmogelijk geworden, kreeg hij de onbeduidende post van zaakgelastigde bij het Zwitserse kanton Wallis, maar toen de hertog van Enghien op last van Napoleon was gefusilleerd, nam hij ontslag (1804).
In 1806 ondernam hij een reis naar het Oosten; het resultaat van deze reis was L'itin�raire de Paris � J�rusalem et de J�rusalem � Paris (3 dln., 1811), briljant van taal en stijl, waarin echter de werkelijkheid der feiten wordt opgeofferd aan de macht der verbeelding. Na de reis wachtte hem in Spanje een nieuwe inspiratrice, Nathalie de Noailles. Dit amoureuze intermezzo leverde de literatuur Les aventures du dernier Abenc�rage op, een meesterlijke vertelling waarin de 'couleur locale' bewonderenswaardig is.
4. Na de val van Napoleon
In 1914 publiceerde Chateaubriand zijn opvattingen over de constitutionele monarchie in R�flexions politiques� Na de slag bij Waterloo bekleedde hij diplomatieke functies en in 1828 werd hij gezant te Rome. Maar de politiek had voor hem haar bekoring verloren: hij trok zich hoe langer hoe meer terug en verbleef meestal bij zijn trouwe vriendin M R�camier, werkend aan zijn gedenkschriften Les m�moires d'outre-tombe (12 dln., 1849). Ondanks zijn geslaagde carri�re, ondanks de passies die hem tot literaire werken inspireerden, is ��n trek in zijn leven allesoverheersend geworden: 'l'ennui', een gevoel van onbehagen, van de vergankelijkheid van alles. Deze stemming bracht hem tot zijn laatste letterkundige schepping: een geromantiseerde beschrijving van het leven van de stichter van de orde der trappisten, zijn Vie de Ranc� (1844).
Stijlstudies hebben aangetoond dat Chateaubriand, vooral door de rijkdom van zijn beelden, een van de grootste woordkunstenaars van de Franse letteren is geweest. Hij werd begraven in de door hemzelf ontworpen graftombe op het rotseiland Le Grand B�, bij Saint-Malo.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer