Rubriek :
Historische figuren
Heilige Christophorus of
Christoffel
Christophorus
[heiligen] (v. Gr. Christos en phoros = dragend; lett.:
'Christusdrager') of Christoffel, zeer populaire heilige van
onbekende herkomst, martelaar, werd omstreeks 450 in het Oosten
al vereerd. Volgens de oorspronkelijke, in het Oosten verspreide
legende was hij een reus met hondenkop, Reprobus, die,
Christophorus gedoopt, martelaar werd. Naar aanleiding van zijn
naam ontstond in het Westen, en wel in het Donaugebied, in de
13de eeuw de legende, verbreid door de Legenda aurea, volgens
welke hij een reus was uit Kana�n (de genere Canineorum [canis =
hond] werd opgevat als: afkomstig uit Kana�n), die alleen de
machtigste wilde dienen. Hij trad eerst in dienst van een
koning, die echter bevreesd bleek voor de duivel. Toen hij de
duivel diende, bleek deze vrees te hebben voor Christus. Op zoek
naar Christus ontmoette hij een kluizenaar, op wiens raad hij de
Gekruisigde ging dienen door pelgrims over een rivier te dragen.
Op zekere nacht droeg hij een kind over, dat zo zwaar werd, dat
hij er bijna onder bezweek. Het openbaarde zich als het
Christuskind en doopte hem in de rivier. Dit motief vinden we
meestal in de iconografie; als staf gebruikt hij een jonge boom.
Christophorus werd als een van de veertien Noodhelpers tegen
pest, hagel en doodsgevaar aangeroepen en werd de patroon voor
vervoer en van reizigers. In 1969 werd door de Heilige Stoel de
status van Christophorus gereduceerd tot die van 'lokaal
heilige'. Feestdag: 25 juli in het Westen; in het Oosten op
verscheidene dagen.
Een beeld van Christoffel stond in de middeleeuwen vaak aan de
ingang van de kerk. Hij werd voorgesteld als een reus met een
jonge boom als staf in de hand. Sedert de 13de eeuw wordt hij
vrijwel altijd afgebeeld met het Christuskind op de schouders.
