Rubriek :
Historische figuren
Jean-Paul Marat
Marat, Jean-Paul,
oorspronkelijk: Mara (Boudry, bij Neuch�tel, 24 mei 1743 -
Parijs 13 juli 1793), Frans revolutionair politicus en
journalist, promoveerde in de medicijnen (1775) en had een
praktijk als dierenarts. Sedert 1789, het jaar van het uitbreken
van de Franse Revolutie, gaf hij een ophitsend blad, l'Ami du
Peuple, uit. Hij was een meedogenloos en consequent fanaticus,
die een persoonlijk ziekelijk wantrouwen paarde aan een helder
inzicht in de krachten van de revolutie. Marat richtte zich
tegen alle ideologie, tegen het burgerlijk klassekarakter van de
revolutie en stuurde aan op een volksdictatuur. Na de
Septembermoorden van 1792, waarvoor hij in belangrijke mate
verantwoordelijk was, kreeg hij zitting in de Nationale
Conventie. Zijn blad doopte hij toen om in Journal de la
R�publique Fran�aise. In zijn strijd op leven en dood tegen de
Girondijnen stond hij, inmiddels president van de Jakobijnenclub
(zie Club der Cordeliers) geworden, terecht voor het
Revolutionair Gerechtshof (april 1793). Hij werd vrijgesproken
door rechters die op zijn hand waren. Later had hij een
belangrijk aandeel in de val van de Girondijnen. Marat werd door
Charlotte Corday in het bad doodgestoken.
Marat werd door de sansculotten bijna cultisch vereerd, maar
gold voor politieke tegenstanders als h�t symbool van
revolutionair extremisme. Zijn persoon inspireerde Peter Weiss
tot het toneelstuk Marat/Sade (1964).
