Rubriek :
Historische figuren
Karel III de dikke
(Fr.: Charles le
Gros) (839 - Neidingen a.d. Donau 13 jan. 888), koning der
Franken en sedert 881 Rooms keizer, was de derde zoon van
Lodewijk de Duitser en diens gemalin Hemma. In 862 huwde hij
Richarda, uit een Zwabisch Huis. Bij het overlijden van zijn
vader, in 876, volgde hij hem in Zwaben op; de dood van zijn
broers Karloman (880) en Lodewijk de Jonge (882) maakte hem
meester van geheel Oost-Franci�. Intussen had paus Johannes VIII
een beroep gedaan op zijn hulp tegen de Saracenen. In 879 was
Karel naar Itali� getrokken en had er zich tot koning laten
uitroepen; in 881 was hij er teruggekeerd en was hij te Rome tot
keizer gekroond. In Lotharingen had hij tegen de Noormannen geen
succes; hij kocht hun terugtocht in 882 af en stond aan een van
hun hoofden, Godfried, een deel van Friesland in leen af. Zijn
legeraanvoerder in Lotharingen, graaf Hendrik, en de bisschop
van Hamburg-Bremen, Rimbert, behaalden overwinningen in 883, 884
en 885 op andere vikingbenden. In dit laatste jaar werd Godfried
op bevel van Karel vermoord.
In 885 hadden de groten van West-Franci� Karel de Dikke, na de
dood van Karloman, tot koning uitgeroepen en in het begin van
887 onderwierp Lodewijk van Provence zich ook aan zijn
oppergezag. De eenheid van het Karolingische Rijk was hersteld.
Karel was echter niet in staat het gezag uit te oefenen. Toen
een groot Noormannenleger Parijs belegerde, verscheen hij in 886
voor de stad met een aanzienlijke krijgsmacht, maar durfde geen
slag te leveren, kocht de aftocht van de Noormannen af en liet
hun toe Bourgondi� te plunderen. Weldra werd men zijn onmacht
beu. In de herfst van 887 kwam Arnulf, onwettige zoon van zijn
broer Karloman, in opstand, gesteund door een Beierse aanhang.
In november werd Karel te Frankfurt door iedereen verlaten.
Arnulf, de nieuwe Oost-Frankische koning, stond hem toe zich
naar Alamanni� terug te trekken. De gebeurtenissen van 887
maakten voorgoed een einde aan het Karolingische eenheidsrijk.
