Rubriek :
Historische figuren
Ruud Lubbers
Lubbers, Ruud
(officieel: Rudolphus Franciscus Maria) (Rotterdam 7 mei 1939),
Nederlands politicus, studeerde economie aan de Nederlandse
Economische Hogeschool in Rotterdam, waar hij in 1962 het
doctoraal examen aflegde. Vervolgens was hij verbonden aan
familiebedrijven (metaalsector) als directiesecretaris en
directeur.
In mei 1973 werd Lubbers, die lid van de Katholieke Volkspartij
(KVP) was, minister van Economische Zaken in het kabinet-Den Uyl.
Zijn flegmatieke optreden en zijn onconventionele aanpak en
presentatie van de politieke vraagstukken, te beginnen met de
oliecrisis in 1973, bezorgden hem een betrekkelijk grote
populariteit.
Na het tot stand komen van het kabinet-Van Agt (dec. 1977) werd
hij vice-voorzitter van de fractie van het Christen-Democratisch
App�l (CDA) in de Tweede Kamer en, na het aftreden van W.
Aantjes, eind 1978, voorzitter. Toen Van Agt zich in 1982
terugtrok uit de landspolitiek, werd Lubbers de onbetwiste
leider van het CDA.
Hij was een succesvol premier van twee confessioneel-liberale
kabinetten (CDA-VVD: 1982-1986 en 1986-1989) en voerde het cdA
in 1986 naar een grote verkiezingsoverwinning. In 1989 verbrak
de VVD de samenwerking. In de daarop volgende verkiezingen wist
het cdA zich te handhaven, waarna Lubbers zijn derde kabinet
formeerde, ditmaal samen met de PvdA. Na het grote verlies voor
het CDA bij de verkiezingen van 1994 trok Lubbers zich uit de
politiek terug.
Sindsdien is hij hoogleraar globalisering aan de Katholieke
Universiteit Brabant (KUB) en o.a. lid van de Club van Rome. Als
lid van de Raad van Commissarissen keerde hij terug naar het
familiebedrijf Hollandia Industri�le Maatschappij.
