|
Thomsongazelle
Groep : op het land levende
zoogdieren
 Deze
elegante, kleine antilope trekt al grazend over
de uitgestrekte graslanden van Oost-Afrika.
Omdat de thomsongazelle op de open savanne leeft
waar beschutting schaars is, heeft hij zich
ontwikkeld tot een razendsnelle sprinter die al
stuiterend en springend aan naderend onheil
ontsnapt. Er leven alleen in het nationaal park
Serengeti in Tanzania al 200.000 dieren :
daarmee is de thomsongazelle ��n van de
meestvoorkomende gazellesoorten.
De thomsongazelle is vernoemd naar haar
ontdekker, de Britse James Thomson (1858-1895).
Het dier is ��n van de weinige holhoornigen
(leden van de runderfamilie) die zich tweemaal
per jaar voortplant, na het regenseizoen. De
bokken markeren een territorium met urine, mest
en klierafscheiding. Ze verjagen rivalen van hun
terrein zodat hinden langs kunnen komen om te
paren. Voorafgaand aan de paring vindt er enige
hofmakerij plaats, waarbij de bok de hinde
achtervolgt totdat hij zijn zin krijgt. Na een
draagtijd van vijf tot zes maanden komt het kalf
in juli of januari ter wereld. Het kan bijna
direct opstaan, maar blijft toch drie tot vier
weken verscholen liggen totdat het de kudde bij
kan houden. Na vier maanden is hij gespeend.
Thomsongazellen merken vijanden vaak op tijd op
dankzij hun goede neus, ogen en oren. Bij onraad
beginnen de dieren zeer opvallend te springen of
te stuiteren met stijve hals en poten. Dit is
mogelijk bedoeld om de vijanden te intimideren
of kuddegenoten te waarschuwen. Jonge bokken
staan aan de randen van de kudde op wacht en
beginnen te stampen en met hun staartjes te
zwaaien zodra ze iets ongewoons bemerken. De
kleine kuddes van tien tot dertig dieren bestaan
meestal uit hinden met een enkele bok als
leider. Tijdens hun omzwervingen sluiten kuddes
zich soms bij elkaar aan tot er duizenden dieren
bijeen zijn. In de ochtend vroeg en laat in de
middag zijn gazellen het meest actief.
Thomsongazellen eten jong, mals gras en ook
ander groen dat tijdens het regenseizoen op de
savanne groeit. In de regentijd is er op de
savannen voldoende voedsel aanwezig. Tijdens de
droogte trekken ze naar vlakten waar langer gras
groeit en waar voldoende water en voedsel is.
Gras is het belangrijkste voedsel voor gazellen,
maar ze eten ook wel ander plantaardig materiaal
zoals takjes, blaadjes en ander groen. Het dier
moet eigenlijk elke dag drinken, maar kan het in
droge perioden lang zonder water uithouden.
De thomsongazelle wordt momenteel niet bedreigd,
hoewel het aantal de laatste jaren niettemin is
afgenomen door concurrentie met vee en een
toename van het aantal roofdieren. Door hun
geringe formaat zijn ze altijd relatief veilig
voor menselijke jagers geweest, maar ze staan
steeds vaker op het menu van leeuwen, hyena's,
jachtluipaarden en zelfs jakhalzen, die de
kalfjes aanvallen.
|
