W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Ziekten en aandoeningen overzicht

Ziekte van Pfeiffer

Inleiding
De ziekte van Pfeiffer wordt ook mononucleosis infectiosa genoemd.
Het is een infectieziekte.
Omdat het virus mogelijk door zoenen wordt overgebracht, wordt de ziekte van Pfeiffer ook wel "kissing disease" genoemd. De ziekte zien we veel bij jong volwassenen en adolescenten.

Oorzaak
Pfeiffer wordt veroorzaakt door een virus, het Epstein-Barr virus.
Het virus zit in het speeksel. Het is niet precies bekend hoe het virus wordt overgedragen.
De ziekte is niet erg besmettelijk. Het is maar zelden dat huisgenoten de ziekte krijgen. Na besmetting duurt het vier tot zeven weken voordat de eerste ziekteverschijnselen optreden.

Verschijnselen
Het begint vaak met keelpijn, koorts en opgezette klieren in de hals. Vaak wordt in eerste instantie gedacht aan ontstoken keelamandelen. Bij een gewone keelontsteking is de keelpijn na vijf dagen over. Bij de ziekte van Pfeiffer duurt de keelpijn vaak wat langer. De ziekte kan ook zonder keelpijn verlopen. Op het gehemelte kunnen kleine bloeduitstortinkjes zichtbaar zijn.
Vermoeidheid is het meest in het oog lopende verschijnsel. Sommigen hebben er weinig last van, anderen zijn zo vermoeid dat ze extra rust moeten nemen.
Daarnaast kunnen hoofdpijn, misselijkheid, transpireren en hoesten als verschijnselen optreden.
De lever of de milt kan tijdelijk vergroot zijn. Er kunnen leverfunctiestoornissen optreden, waarbij in zeldzame gevallen hepatitis met geelzucht kan voorkomen.

Diagnose
Het feit dat de klachten (keelpijn, vergrote halsklieren, moeheid) langer duren dan men bij een normale keelontsteking zou verwachten, wijst erop dat het om Pfeiffer kan gaan.
Bij lichamelijk onderzoek wordt in de keel gekeken en naar de halsklieren en de lever gevoeld. Bloedonderzoek kan de diagnose bevestigen, de Paul-Bunnell reactie is daarbij positief. De uitslag hiervan is echter geen maat voor de ernst en de duur van de ziekte.

Behandeling
Er bestaan geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer. Rust houden is het enige wat er kan worden voorgeschreven. Tegen de keelpijn en de koorts kunt u paracetamol gebruiken. In principe is dat niet nodig, dagelijkse werkzaamheden kunnen meestal gewoon voortgezet worden.
Rust is zinvol als u merkt dat iets echt te veel of te zwaar is. Dit geldt zowel voor lichamelijke als geestelijke inspanningen.
De ziekte kan geen kwaad en gaat vanzelf over. Hoelang de ziekte duurt, is niet te voorspellen. Meestal blijft het bij een keelontsteking. In sommige gevallen kan de moeheid zich maanden voortslepen.
Wanneer de ziekte eenmaal is vastgesteld, is verdere controle niet noodzakelijk. Controle van het bloed heeft geen zin. Soms zijn de klachten al lang verdwenen en zijn er in het bloed nog steeds aanwijzingen voor de ziekte. Omgekeerd kan iemand nog steeds ziek zijn terwijl het bloed geen afwijkingen meer te zien geeft.

Preventie
Veel mensen dragen het Pfeiffer-virus bij zich, zonder dat ze er ziek van worden. Maatregelen om besmetting te voorkomen hebben geen zin. Apart bestek, kopjes, handdoeken of wc-gebruik zijn dus niet noodzakelijk.
Iemand die de ziekte heeft doorgemaakt kan het daarna niet nog eens krijgen.

 

� 2006 - WORLDEXPLORER
Google