|
De
Amerikaanse zeearend
 Orde
: Falconiformes - familie : Accipitridae -
geslacht : Haliaeetus en soort : Haliaeetus
leucocephalus. Amerikaanse zeearenden behoren
tot deze familie van haviken en arenden.
In het verleden werd hij beschouwd als een
bedreigde diersoort, maar de Amerikaanse
zeearend is ��n van de weinige dieren die zijn
plek heeft heroverd na bijna uitgestorven te
zijn. Met zijn karakteristieke witte kop en
staart is deze vogel de enige arend die
uitsluitend op het Noord-Amerikaanse continent
voorkomt, van de noordelijkste uithoeken van
Alaska tot de dorre woestijnen van Noord-Mexico.
Amerikaanse zeearenden worden meestal gezien in
kustgebieden of boven meren en rivieren, in de
buurt van rijke voedselbronnen. Ze kiezen
gebieden uit die door de mens ongemoeid worden
gelaten, met hoge volgroeide bomen om in neer te
strijken, te nestelen of te slapen. Elke
Amerikaanse zeearend voert patrouillevluchten
uit. Als hij niet jaagt of patrouilleert, rust
hij uit of strijkt hij zijn veren glad.
Noordelijke populaties migreren naar het zuiden
of naar de kust als de meren en rivieren
dichtvriezen op zoek naar voedsel en
beschutting. De populaties in Florida blijven
echter het hele jaar op dezelfde plek. Als ze
migreren, zweven Amerikaanse zeearenden overdag
in groepen op de thermiek, hun krachten sparend
en profiterend van de luchtstromen die opstijgen
van berghellingen en uit valleien.
Vis en kleine watervogels vormen de hoofdschotel
van deze Amerikaanse zeearend. Maar deze vogel
eet elke prooi die voorhanden is, met inbegrip
van kadavers, ongewervelde dieren, reptielen en
zelfs afval. Hij gaat liever niet in water en
aast daarom op vis net onder het wateroppervlak,
vooral op dode of stervende exemplaren. De
roofvogel stort zich omlaag vanuit de lucht of
vanaf zijn hoge zitplaats, en glijdt tot vlakbij
het water om zijn favoriete maaltje te vangen :
zalm. Hij grijpt de vis met zijn sterke, scherpe
klauwen en trekt hem uit het water, doorpriemt
het lijf van het slachtoffer en knijpt hem dood
in zijn ijzeren greep. Met de vis nog steeds
stevig in zijn klauwen landt de vogel hoog in
een boom om zijn vangst te verorberen, waarbij
hij zijn haaksnavel gebruikt om het vlees los te
trekken.
De vogels die 's winters niet wegtrekken, vormen
paren voor het leven en blijven het hele jaar
bij elkaar. Degene die wel migreren, scheiden na
de paartijd maar herenigen zich weer aan het
begin van de volgende. Na de paring volgen er
vijf weken van gezamelijke broedtaken, tot er
twee kuikens uit het ei komen, bedekt met
donkergrijs dons. Tussen de tien en de dertien
weken later zijn de kuikens klaar voor hun
eerste vlucht.
Tegen het einde van de negentiende eeuw begon de
populatie van de Amerikaanse zeearend terug te
lopen, voornamelijk door ontbossingen van hun
leefgebied. Sinds de wet op het doden en
verkopen van Amerikaanse zeearenden en het
verbieden van DDT, heeft de populatie zich
hersteld.
|
