W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Ongewervelde dieren
 

De Australische buldogmier

Orde : Hymenoptera - familie : Formicidae - geslacht : Myrmecia en soort : Verschillende. Er zijn minstens tachtig soorten buldogmieren binnen dit geslacht.
Gewapend met twee imposante kaken, een pijnlijke steek als van een wesp en een opvliegend karakter is de Australische buldogmier een geduchte tegenstander. Dit geharde insect bespringt zijn onfortuinlijke slachtoffer razendsnel om te bijten met zijn scherpe kaken en brandend gif te injecteren met zijn angel. Buldogmieren zijn groot en goed bewapend. Het zijn de machtigste mieren ter wereld.
Vergeleken met andere mieren is de buldogmier een ware reus (lengte tot 36 mm). Buldogmieren lijken op wespen zonder vleugels en ook de leefwijze is ongeveer gelijk. Alle soorten buldogmieren leven in grote kolonies met een koningin aan het hoofd, die moeder is van alle mieren. De kolonie bestaat vooral uit onvruchtbare vrouwtjes, werksters, die voedsel moeten verzamelen, het nest beschermen en de jongen voeden. Meestal bestaat het nest uit een heuvel, op of in de grond, waarbinnen een netwerk van tunnels en gangen ligt. Sommige soorten nestelen in rottende boomstammen en er bestaat een soort in de regenwouden van Noord-Australi� die in bomen nestelt. Een nest kan honderden tot duizenden mieren huisvesten.
De koningin legt gedurende haar leven duizenden eitjes, waarvan de meeste uitkomen als steriele werksters. Elk jaar kruipen er uit een paar eitjes vruchtbare vrouwtjes en mannetjes met kleinere kaken. Deze mieren hebben vleugels, zodat ze naar andere nesten kunnen vliegen en paren. De mannetjes sterven na het paren maar de bevruchte vrouwtjes verliezen hun vleugels en kruipen in een holte om een nieuwe kolonie te stichten. Deze nieuwe koningin legt een paar eitjes en voedt de larven met zelf gevangen insecten. Zodra er genoeg werksters volwassen zijn, nemen zij alle taken over en trekt de koningin zich terug om zich volledig te concentreren op het leggen van eitjes.
De scherpe kaken en scherpe gifangel helpen de buldogmier bij het doden en het uiteenrijten van prooi. Het zijn tevens wapens om het nest te verdedigen. Bij de minste dreiging stromen de mieren massaal naar buiten en gaan de vermeende belager te lijf, klaar om te sterven voor de kolonie. Ze rennen angstaanjagend hard op hun lange poten en sommige kunnen wel dertig cm de lucht in springen. Als de mier een zacht plekje op zijn vijand heeft gevonden, bijt hij zich vast en kromt zijn lijf om een giftige steek toe te dienen. Een onfortuinlijke passant kan bij zo'n mierenaanval talloze keren worden gestoken.
Hoewel de Australische buldogmier houdt van nectar en zoet vruchtensap, is hij toch vooral een vleeseter. Hij jaagt op insecten zoals rupsen en kevers en zelfs kleine spinnen. Hij draagt zijn prooi terug naar het nest en verdeelt het tussen de werksters, de koningin en de larven.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer