Rubriek :
Ziekten en
aandoeningen overzicht
Boulimia
Wat is Boulimia Nervosa?
Boulimia nervosa (verkort tot boulimia) betekent letterlijk
'eetlust als een os door nerveuze oorzaken'. Ook deze naam klopt
niet helemaal, omdat er sprake is van eetbuien die worden
afgewisseld met perioden van (bijzonder) matig eten. Bovendien
hoeft het niet zo te zijn dat mensen met boulimia een grote
eetlust hebben voordat ze een eetbui krijgen. Het gaat om het
eten, niet om het stillen van honger. De drang om te eten lijkt
op een verslaving. Boulimia wordt dan ook wel eetverslaving
genoemd.
Tijdens een eetbui worden grote hoeveelheden eten naar binnen
gewerkt en hebben de pati�nten het gevoel dat zij de controle
over hun eetgedrag kwijt zijn. Zij kunnen niet meer stoppen met
eten. Het voedsel is dikwijls calorierijk en wordt vaak zonder
proeven doorgeslikt. Meestal is het voedsel dat de pati�nten
zich buiten de eetbuien om niet toestaan.
De drang tot eetbuien is vaak zo groot dat pati�nten deze gaan
plannen. Zo kunnen pati�nten bijvoorbeeld gedurende de dag, op
hun werk, nauwelijks iets eten, om zich 's avonds wanneer ze
alleen zijn over te geven aan een eetbui. Maar een eetbui kan
ook ontstaan wanneer pati�nten het gevoel hebben 'over de
schreef' te zijn gegaan, omdat zij iets meer gegeten hebben dan
zij zichzelf hadden toegestaan. De frequentie van de eetbuien
varieert van persoon tot persoon. De ene pati�nt(e) heeft twee
eetbuien per week, de andere heeft er vele per dag.
Na een eetbui proberen boulimia-pati�nten het eten zo snel
mogelijk weer kwijt te raken. Vaak gebeurt dit door zelf
opgewekt braken en/of het gebruik van laxeermiddelen en/of
plasmiddelen. Het kan ook zijn dat er geen gebruik wordt gemaakt
van deze middelen, maar dat na een periode van eetbuien een
periode van streng vasten volgt. Als reactie op het hongergevoel
dat door het vasten ontstaat, kunnen weer nieuwe eetbuien
volgen. Ook het feit dat pati�nten weten dat zij het eten na een
eetbui weer snel kwijt kunnen, vormt vaak een voorwaarde voor
het optreden hiervan.
Net als anorexia-pati�nten zijn boulimia-pati�nten dus
geobsedeerd door voedsel, gewicht en lichaamsomvang. De meeste
boulimia-pati�nten hebben echter een normaal gewicht, al komt
het ook voor dat ze mager of dik zijn. Wat hun gewicht ook is,
in hun beleving zijn ze in ieder geval te dik en ze proberen dan
ook voortdurend slanker te worden of op gewicht te blijven.
Boulimia-pati�nten schamen zich vaak erg voor hun eetbuien en
proberen deze voor de buitenwereld verborgen te houden. Vandaar
dat zij ogenschijnlijk vaak normaal functioneren.
Wat zijn de gevolgen van Boulimia Nervosa?
De lichamelijke gevolgen
Bij boulimia nervosa kunnen als gevolg van het onregelmatige
eetpatroon, het braken en het laxeren een groot aantal klachten
optreden.
Bij vrouwen kunnen menstruatiestoornissen optreden. De
menstruatie is dan erg onregelmatig of blijft uit.
Verstoring van het honger- en verzadigingsmechanisme. De
pati�nten weten niet meer wanneer zij honger hebben of wanneer
zij vol zitten.
Door veelvuldig braken komen de slokdarm en de mondholte
voortdurend in contact met het maagzuur. Hierdoor wordt het
glazuur van het gebit aangetast (cari�s) en kunnen de
speekselklieren opzetten. Ook keelpijn en langdurige heesheid
kunnen door het braken ontstaan.
Door het gebruik van laxeer- en vochtafdrijvende middelen raakt
de vochthuishouding verstoord. Het gevolg hiervan kan een lage
bloeddruk zijn met klachten als duizeligheid, zwakte, een licht
gevoel in het hoofd en flauwvallen.
Door braken of het gebruik van laxeermiddelen kan een tekort aan
kalium ontstaan, wat kan leiden tot nier- en
leverbeschadigingen, spierkrampen, hartritmestoornissen en
hartstilstand.
Er kan een tekort aan vitaminen en mineralen ontstaan. Ook kan
bloedarmoede optreden.
Bij pati�nten die regelmatig veel eten, rekt de maag uit. In het
ernstigste geval kan de maagwand scheuren door het plotselinge
uitzetten van de maag. Dit laatste komt echter niet zo vaak
voor.
Pati�nten kunnen verslaafd raken aan de laxeermiddelen.
De meeste lichamelijke symptomen kunnen zich herstellen als de
eetstoornis verdwijnt. Dit kan echter wel enige tijd duren.
Omdat veel mensen met boulimia nervosa een normaal
lichaamsgewicht hebben, is het door anderen vaak moeilijk te
zien dat zij een eetstoornis hebben. Omdat de pati�nten zich
doorgaans over hun eet- en purgeergedrag schamen, spreken zij
vaak niet over hun lichamelijke klachten, waardoor deze
onopgemerkt blijven. Dit maakt boulimia nervosa tot een
lichamelijk gevaarlijke ziekte.
De sociale gevolgen
Boulimia-pati�nten stellen, net als een anorexia-pati�nten, hoge
eisen aan zichzelf. Daarom beschouwen zij het feit dat zij hun
eetgedrag niet in de hand kunnen houden als gebrek aan
wilskracht en zelfbeheersing. Hierdoor voelen ze zich schuldig
en krijgen ze vaak een hekel aan zichzelf. Als ze er daarnaast
ook nog niet in slagen het, in hun ogen, ideale lichaamsgewicht
te handhaven, kan dit uitlopen op een enorme walging van
zichzelf.
Omdat ze zich zo schamen en bang zijn om afgewezen te worden,
proberen boulimia-pati�nten vaak hun eetbuien voor anderen
verborgen te houden. Het braken en het gebruik van
laxeermiddelen houden zij uiteraard ook geheim. Zo lijden velen
van hen jarenlang een soort 'dubbelleven', waarbij zelfs een
levenspartner, ouders of een beste vriendin niet op de hoogte
zijn van hun problematiek. De eetbuien fungeren dan als
uitlaatklep om ogenschijnlijk probleemloos te blijven
functioneren.
Boulimia-pati�nten voelen zich dan ook vaak erg eenzaam in de
worsteling met hun ziekte. Ze zoeken pas hulp als de wanhoop te
groot is om mee verder te leven. Als ze er uiteindelijk toe zijn
gekomen hun probleem aan anderen te vertellen, voelen ze zich
nog vaak alleen. Het is moeilijk om aan buitenstaanders
duidelijk te maken wat het betekent om met zo'n dwang te moeten
leven.
Boulimia-pati�nten zijn in gedachten veelvuldig bezig met eten
en ze piekeren vaak over hun uiterlijk en gewicht. Hierdoor
kunnen ze zich moeilijk op andere dingen concentreren, zoals
studie en het onderhouden van relaties. Het maken van afspraken
is moeilijk, want ze weten vaak niet van tevoren wanneer een
eetbui toeslaat. Als ze laxeermiddelen gebruiken, kunnen ze last
hebben van enorme darmkrampen, waardoor ze vaak weer afspraken
moeten afzeggen. Mensen met boulimia komen daarom op den duur
vaak in een sociaal isolement terecht.
Het vele eten en de laxeermiddelen kosten veel geld.
Boulimia-pati�nten komen daarom niet zelden in financi�le
problemen. Dit versterkt hun isolement, want hierdoor wordt het
ook weer moeilijker om iets met anderen te ondernemen. Uitgaan
kost immers ook weer geld. Als de financi�le zorgen groot
worden, komt het ook voor dat de pati�nten voedsel gaan stelen
uit de winkel. Hier voelen ze zich dan weer erg schuldig over.