|
Brilbeer
Groep : op het land levende
zoogdieren
 De
brilbeer is ��n van de acht soorten van de
Ursidae, maar is de enige vertegenwoordiger van
zijn geslacht, de Tremarctos. Als de brilbeer,
met zijn witomrande ogen in het verder zwarte
gezicht, vanuit een zwaar met fruit beladen boom
naar beneden kijkt, is het net alsof hij een
bril draagt. Dit is de enige beer in
Zuid-Amerika en hij wordt steeds meer bedreigd
door de jacht en door het verlies van leefgebied
in zijn thuis, de Andes.
De brilbeer woont in het Andesgebergte op een
hoogte van zo'n 500 tot 4750 meter, bijna de
sneeuwgrens, bij voorkeur in de vochtige nevel-
en regenwouden. Hij zwerft ook wel over de
hooggelegen graslanden, de steppen en in de
dichte begroeiing langs de kust. Meestal zit hij
in een boom of klautert hij langs een stam
omhoog om bij voedsel te komen. Soms klimt hij
op zoek naar fruit wel vijftien meter hoog. Hij
is vooral een nachtdier en slaapt overdag
veelal, waarbij hij zich oprolt in een hol,
onder een paar grote boomwortels of in een nest
van takken in de vork van een boom. Hij markeert
de bomen op de routes waar veel fruit te vinden
is, niet alleen om zijn territorium af te
bakenen maar ook om volgend jaar makkelijker
voedsel te kunnen vinden.
Brilberen zijn, en dat is uniek voor beren,
grotendeels vegetari�r. Ze hebben grote, platte
kiezen ontwikkeld voor hun favoriete voedsel :
rijpe vruchten en bessen. Soms gaan ze zelfs een
paar dagen op een speciale, van takken gemaakte
verhoging in de vork van een boom zitten wachten
tot het fruit rijp is. Ook klimmen ze in grote
cactussen om bij de vruchten bovenaan te kunnen.
Bij gebrek aan fruit ontdoen ze bromelia's, die
op de grond en hoog in de bomen van het vochtige
woud groeien, van hun buitenbladeren. Zo'n vier
procent van hun voedsel bestaat uit kleine
dieren zoals insecten en knaagdieren, en soms
een hert of luiaard. Ze eten meer vlees naarmate
er minder plantaardig voedsel is.
Over het voortplantingsgedrag van de brilbeer in
het wild is weinig bekend. Er zijn echter
verschillen tot twee maanden vastgesteld in de
draagtijd, wat erop duidt dat het vrouwtje, net
als bij veel zoogdieren, de geboorte kan
uitstellen om haar jongen de beste kans te geven
op overleven. De geboorte vindt meestal een paar
maanden voor het regenseizoen plaats, zodat het
spenen samenvalt met het rijpen van het fruit.
Het vrouwtje krijgt ��n tot drie jongen, die ze
zoogt. Vanaf de vijfde maand voert ze haar
jongen verder van het nest om naar bromelia's te
zoeken, die voor voldoende voedsel zorgen.
Vijanden zijn poema's en jaguars.
De brilbeer wordt vooral bedreigd door de
aantasting van zijn leefgebied en door de jacht.
De wouden en graslanden waar hij woont zijn de
meest bedreigde leefgebieden ter wereld.
|
