|
De
bruine pelikaan
 Het
geslacht Pelecanus telt zeven soorten. Orde :
Pelecaniformes - familie : Pelecanidae en soort
: Pelecanus occidentalis.
De bruine pelikaan laat zich vanuit de lucht
voorover in het water vallen om nietsvermoedende
prooi op te pikken. Deze sierlijke vlieger heeft
een vistechniek die uniek is onder pelikanen.
Hij is vaak te vinden in vissersplaatsjes in het
zuiden van de Verenigde Staten, restjes vis bij
elkaar scharrelend.
Bruine pelikanen zijn sociale vogels die bijna
het hele jaar in kolonies leven. Ze ogen zwaar,
maar zijn in de lucht bijzonder sierlijk. Met
langzame, ritmische vleugelslagen winnen ze
moeiteloos vaart. Groepen pelikanen vliegen
achter elkaar om de windweerstand te
verminderen. Ze volgen een rechte koers langs de
kust en maken voor het landen wijde cirkels of
zigzagbewegingen. Vaak vliegen ze slechts zestig
cm boven het water om te profiteren van de
opstijgende luchtstroming. Bruine pelikanen
verblijven het liefst in inhammen met zou water.
Ze brengen de dag grotendeels door met slapen,
baden en veren gladstrijken, vaak op hete,
onbeschutte plaatsen. Ze reguleren hun
lichaamstemperatuur door hun keelzak (onder de
snavel) te strekken om de aderen te verkoelen.
Hoewel de bruine pelikaan wereldwijd niet wordt
bedreigd, zijn de populaties gekrompen.
Belangrijkste oorzaak zijn menselijke
activiteiten, met name landbouwontwikkelingen.
Rond 1970 werd de bruine pelikaan in de
Verenigde Staten tot bedreigde soort verklaard
en in 1972 werd het gebruik van DDT verboden en
dat van andere pesticiden beperkt. Naarmate de
vervuiling verminderde, nam het aantal pelikanen
weer toe.
De bruine pelikaan eet per dag ongeveer 1,8 kilo
vis. Hij heeft uitstekende ogen en vist op een
spectaculaire manier : met zijn kop naar voren
duikt hij in te water en gebruikt zijn vleugels
om zijn koers op het laatste moment aan te
passen. Een luchtlaag onder zijn huid vangt de
klap op. Terwijl de vogel het water raakt, vouwt
hij zijn vleugels en poten naar achteren, opent
zijn bek en schept de prooi waarop hij het heeft
voorzien in zijn keelzak. Vervolgens komt hij
naar boven, laat het water uit zijn keelzak
lopen, draait de vis dan om en slikt hem met de
kop naar voren door. Volwassen vogels duiken
steiler dan jonge vogels en hebben vaker succes.
Pelikanen nestelen in grote, luidruchtige
kolonies. Er moet op een broedplaats voldoende
voedsel aanwezig zijn en het moet beschermd zijn
tegen belagers, zoals wasberen en andere eier-
en kuikendieven. Veel kolonies nestelen dan ook
op eilandjes voor de kust. Het vrouwtje legt
doorgaans twee witte eieren, die het mannetje en
het vrouwtje beurtelings bebroeden. Na 30 tot 36
dagen komen de kale jongen uit. De ouders voeren
ze een soort half verteerde vissoep.
|
