|
De
cicade
 Orde
: Hemoptera - familie : Cicadidae - geslacht :
Verschillende en soort : Verschillende. Cicaden
behoren tot de orde van de Hemoptera en deze
omvat ongeveer 45.000 soorten, waaronder zo'n
vierduizend cicaden.
Het onophoudelijke gegons van de cicade is
onlosmakelijk met de tropen en subtropen
verbonden. Wanneer honderdduizenden van deze
insecten samenkomen om te paren, is hun lied -
een hypnotiserend getsjirp - op grote afstand te
horen. Hoewel hij zich luidruchtig manifesteert,
is de cicade bijna niet te vangen. Hij verblijft
een groot deel van zijn leven ondergronds of in
de toppen van de bomen.
Op deze planeet leven zo'n vierduizend soorten
cicaden. Ze houden van warmte en komen vooral
voor in lage gebieden in de tropen of subtropen.
Ze komen pas te voorschijn als ze zich tot een
volwassen cicade gaan verpoppen. Cicaden zitten
meestal op een boomstam of in een boomtop. Ze
zijn overdag en in de vroege avond actief. In de
paartijd vliegen de mannetjes naar hoge, door de
zon beschenen takken waar ze beginnen te zingen.
De zeventienjaarscicade uit de Verenigde Staten
probeert zingend mannetjes en vrouwtjes aan te
trekken. Als zich een groep heeft gevormd,
veranderen de mannetjes hun roep om individuele
vrouwtjes voor zich te winnen.
Na de paring legt het vrouwtje haar eieren in de
schors van een boom of struik. Wanneer ze zijn
uitgekomen laten de nimfen zich op de grond
vallen. Vervolgens gaan ze de bodem in, waar ze
zich helemaal thuis voelen. Met hun sterke,
schepachtige voorpoten zoeken ze in de losse
grond naar plantenwortels, waaruit ze het vocht
en de voedingsstoffen zuigen. Wanneer hij
helemaal ontwikkeld is, een proces dat tussen de
twee en zeventien jaar kan duren, komt de cicade
naar de oppervlakte om met zijn sterke poten de
dichtstbijzijnde boom in te klimmen. Na de
verpopping scheurt de huid open en komt het
volwassen exemplaar te voorschijn. De cicade is
eerst wit en heeft een zachte huid. Nadat hij
zijn vleugels heeft uitgezet, wordt de huid hard
en donker.
Cicaden staan bekend om hun unieke,
soortspecifieke lied, waarmee mannetjes
vrouwtjes proberen te lokken. In tegenstelling
tot sprinkhanen, die op een wrijvende manier
geluid maken, zijn cicaden uitgerust met een
paar dunnen membranen aan de voorkant van de
buik. Door de aangehechte spieren te spannen,
produceren de membranen een karakteristiek
geklik dat aan het indrukken van een blikje doet
denken. Het lied van de cicade omvat een zeer
complexe reeks van deze klikjes. Twee grote
luchtzakken in de buik versterken het geluid,
zodat het op een afstand van meer dan ��n
kilometer te horen is.
Alle cicaden zijn planteneters. Ze zijn
uitgerust met een lang zuigorgaan, dat ze in
planten kunnen steken om het sap op te zuigen.
|
