Rubriek :
Historische figuren
Claudius Galenus
Galenus, Claudius (Gr.:
Klaudios Gal�nos) (Pergamum 22 sept. 129 - Rome? ca. 199),
Grieks-Romeins medicus, wijsgeer en astroloog, ging ca. 157 naar
Rome, waar hij lijfarts werd van Marcus Aurelius. Hij bouwde
voort op de theorie�n van Hippocrates en voegde door nauwkeurige
observatie nieuwe informatie toe aan de bestaande kennis van de
anatomie, fysiologie en geneeskunde en legde o.a. de basis voor
de bereiding van geneesmiddelen uit zowel bestanddelen van
planten en dieren als mineralen die hij samenvatte in ��n
systeem, dat vele eeuwen de medische wetenschap heeft beheerst.
Dit systeem ging uit van drie stelsels: het aderlijke (dat als
beginpunt de lever had), het slagaderlijke (hart) en het
zenuwstelsel (hersenen). Hij werkte de leer van het Corpus
Hippocraticum van de vier lichaamssappen verder uit: bloed,
slijm, gele en zwarte gal. Op de menging daarvan zou het
temperament berusten (resp. sanguinisch, flegmatisch, cholerisch
en melancholisch). Zie ook element).
Men beschouwde Galenus als onfeilbaar en sprak van divinus (de
goddelijke) Galenus. Pas door Vesalius (16de eeuw) werd zijn
anatomie en door Harvey (17de eeuw) zijn fysiologie met succes
bestreden.
