W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Op het land levende zoogdieren
 

Coyote
Groep : op het land levende zoogdieren

De coyote is ��n van de acht soorten binnen het geslacht Canis. Met hoog gehuil in de berglucht laat de coyote van zich horen. Dit zeer vocale, intelligente en flexibele dier leeft in de wilde natuur van Noord- en Midden-Amerika en kan uitstekend horen, ruiken en zien. De coyote wordt door velen als een plaag gezien omdat hij hondsdolheid verspreidt. Zijn naam komt van het Azteekse woord 'coyotl', en zijn Latijnse naam betekent 'blaffende hond'.
De coyote is kleiner dan een wolf en groter dan een vos. Hij is een groepsdier, maar hij brengt ook veel tijd alleen door. De coyote komt vooral voor op toendra, in open grasland en in bossen, maar ook in berggebieden, in woestijnen en zelfs aan de rand van dorpen en steden, waar hij zijn prooi maar kan vinden. Dit dier is vooral in de schemering actief en communiceert met blaffen, keffen, piepen en huilen. Geuren, uiterlijke kenmerken, smaak en tastzin zijn ook belangrijk. Het territoriale gedrag omvat geurmarkeringen en urineren - vooral in de paartijd - en speelt zich vooral af rond het hol. Een groep bestaat uit een alfa-paartje (dominant) en hun nakomelingen uit verschillende worpen. Er is een strikte hi�rarchie en gewoonlijk paart alleen het dominante stel. Elk jaar wordt hetzelfde hol weer opgezocht.
De status van de coyote is controversieel. Mensen hebben hem lang bejaagd om zijn vacht, om de sport en omdat hij als een bedreiging werd gezien voor kippen en schapen. Bovendien verspreiden coyotes hondsdolheid, een gevaarlijke ziekte waaraan dieren en mensen op een pijnlijke manier dood kunnen gaan als ze worden gebeten. Hoewel de autoriteiten ook vinden dat boeren hun dieren moeten beschermen, is er veel onenigheid over de gebruikte methoden, zoals vergiftiging, en de geclaimde schade. Hoewel ze in de meeste regio's niet wettelijk beschermd worden, blijft het aantal coyotes stijgen.
Coyotes eten bijna alles wat ze maar te pakken kunnen krijgen. Bij het jagen kunnen ze over een korte afstand een snelheid van wel 64 kilometer per uur bereiken. Het zijn vooral vleeseters (carnivoren) en negentig procent van hun voedsel bestaat uit zoogdieren - voornamelijk konijnen en kleine knaagdieren. Ze eten ook vogels, slangen, insecten en vissen. Hoewel ze het liefst vers vlees hebben, eten ze ook kadavers van grote zoogdieren, zoals herten. Bij voedselschaarste eten ze vruchten en andere vegetatie.
Tijdens de paartijd, die enkele maanden duurt, kan een vrouwtje met diverse mannen paren. Als ze een partner heeft gevonden, leven en jagen die twee verschillende jaren samen. Ze graven een hol tot zeven meter diep of vergroten een verlaten hol van een das of stinkdier. Hier brengt het vrouwtje in de lente haar jongen ter wereld. Als ze na zo'n negen maanden volgroeid zijn, verlaten de meeste jongen de familiegroep.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer