Rubriek : 
								Dier - algemeen
						
								De dieren van het
									Serengeti-reservaat
							
						
							Het merendeel van de
								grote en belangrijke nationale parken en natuurreservaten van
								Afrika ligt in de savannen. Serengeti is zo niet het grootste,
								dan toch wel het bekendste reservaat. Serengeti heeft zonder
								twijfel de belangrijkste verzameling vlaktedieren op de wereld.
								Er leven onder meer planteneters met allerlei verschillende
								eetgewoonten en verder roofdieren. Dit gebied met verschillende
								soorten savannen en zijn oppervlakte van bijna 15.000 vierkante
								kilometer, raakte pas na de Eerste
								 Wereldoorlog
								bekend. Serengeti had zijn populariteit aanvankelijk te danken
								aan het grootwild dat er leefde. De grote katten en hoefdieren
								waren voor de jagers makkelijk te raken. De autoriteiten van wat
								nu Tanzania heet, maakten zich ongerust over de snelle
								uitroeiing van het plaatselijke wild. Ze slaagden er na een
								strijd van jaren in, beschermende maatregelen doorgevoerd te
								krijgen. Ze maakten het gebied eerst tot reservaat en later, in
								1940, tot een volledig nationaal park. Ze hadden de strijd
								echter nog niet gewonnen. Na de Tweede Wereldoorlog hief ��n van
								de gouverneurs van het land ten aanzien van een deel van
								Serengeti de geldende beperkingen op ten behoeve van de jagers,
								waarvan hij er zelf ��n was. Dat gedeelte was het rijke gebied
								van de uitgedoofde vulkaan Ngorongoro met zijn indrukwekkende
								verzonken kegel en de omringende hooglanden.
Wereldoorlog
								bekend. Serengeti had zijn populariteit aanvankelijk te danken
								aan het grootwild dat er leefde. De grote katten en hoefdieren
								waren voor de jagers makkelijk te raken. De autoriteiten van wat
								nu Tanzania heet, maakten zich ongerust over de snelle
								uitroeiing van het plaatselijke wild. Ze slaagden er na een
								strijd van jaren in, beschermende maatregelen doorgevoerd te
								krijgen. Ze maakten het gebied eerst tot reservaat en later, in
								1940, tot een volledig nationaal park. Ze hadden de strijd
								echter nog niet gewonnen. Na de Tweede Wereldoorlog hief ��n van
								de gouverneurs van het land ten aanzien van een deel van
								Serengeti de geldende beperkingen op ten behoeve van de jagers,
								waarvan hij er zelf ��n was. Dat gedeelte was het rijke gebied
								van de uitgedoofde vulkaan Ngorongoro met zijn indrukwekkende
								verzonken kegel en de omringende hooglanden.
								De woedende protesten van verontwaardigde natuurbeschermers
								deden de gouverneur echter van mening veranderen. Hij maakte de
								Ngorongoro en omgeving weer tot beschermd gebied. Maar de nieuwe
								voorschriften legden de commerci�le exploitatie van het gebied
								niet aan banden, met rampzalige gevolgen voor de in het gebied
								levende dieren.
								Serengeti kan bogen op een dierenbevolking van een enorme
								verscheidenheid. Men heeft het aantal in het gebied levende
								gestreepte gnoe's of blauwe wildebeesten (zie foto) geschat op
								300.000 tot 500.000 exemplaren. Van de Thomson-gazellen en
								Grant-gazellen schat men het aantal op 500.000 en van de zebra's
								op een kleine 200.000. Er leven meer dan driehonderd
								vogelsoorten. Verder vindt men er paardantilopen, kongoni of
								Coke's, hartebeesten, giraffen, buffels, zwarte neushoorns en
								roofdieren zoals leeuwen, panters, cheetah's, hyenahonden en
								hyena's.
								 Bij
								de aanvang van het droge seizoen, begin juni, vindt de befaamde
								trek plaats van gemengde kudden van gnoe's, gazellen en zebra's.
								De dieren lopen langzaam in een soort van optocht die zich
								uitstrekt zover het oog kan reiken. De stoet kronkelt op zoek
								naar water westwaarts, begeleid door groepen leeuwen. Die
								wachten af tot ze de onvermijdelijke achterblijvers, voor het
								merendeel bejaarde en zieke dieren, kunnen aanvallen. In Afrika
								leven drie soorten zebra's. De in de bergen levende bergzebra
								komt alleen voor in de droge gedeelten van zuidelijk Afrika. In
								de meer noordelijk gelegen gebieden vindt men alleen de
								steppenzebra en de Grevy-zebra. De eerste leeft in de savannen
								en de tweede in de drogere gebieden. Beide soorten leven in
								kudden en hun algemene leefgewoonten vertonen een opmerkelijke
								overeenkomst.
Bij
								de aanvang van het droge seizoen, begin juni, vindt de befaamde
								trek plaats van gemengde kudden van gnoe's, gazellen en zebra's.
								De dieren lopen langzaam in een soort van optocht die zich
								uitstrekt zover het oog kan reiken. De stoet kronkelt op zoek
								naar water westwaarts, begeleid door groepen leeuwen. Die
								wachten af tot ze de onvermijdelijke achterblijvers, voor het
								merendeel bejaarde en zieke dieren, kunnen aanvallen. In Afrika
								leven drie soorten zebra's. De in de bergen levende bergzebra
								komt alleen voor in de droge gedeelten van zuidelijk Afrika. In
								de meer noordelijk gelegen gebieden vindt men alleen de
								steppenzebra en de Grevy-zebra. De eerste leeft in de savannen
								en de tweede in de drogere gebieden. Beide soorten leven in
								kudden en hun algemene leefgewoonten vertonen een opmerkelijke
								overeenkomst.
								De zebra's voeden zich het liefst door te grazen, maar men weet
								dat ze ook aan bladeren knabbelen en zelfs wortels, bollen en
								knollen uit de grond halen. Geen van beide soorten verwijdert
								zich ver van water. Maar de Grevy-zebra's schijnen minder water
								nodig te hebben dan de steppenzebra's. Het valt op dat de
								zebra's, zelfs wanneer ze niet voldoende te eten hebben, er dik
								en verzorgd uitzien.
								De meer noordelijk gelegen gedeelten van Serengeri zijn bebost
								en daarom een ideale woonplaats voor erkende knabbelaars als de
								eland-antilopen en giraffen. De giraffe (zie foto) is ondanks
								zijn grote afmetingen en enorme hoogte een verlegen en
								vriendelijk dier. De giraffe heeft maar twee vijanden, de leeuw
								en de mens. De jonge giraffen worden echter ook af en toe door
								panters aangevallen.
								Omdat de giraffen zo ver kunnen kijken en bovendien snelheden
								bereiken van 55 km per uur, zijn ze over het algemeen alleen in
								gevaar wanneer ze drinken. Ze moeten hun voorpoten namelijk een
								heel eind uit elkaar zetten om met hun bek bij het water te
								kunnen, terwijl ze niet in staat zijn zich snel uit deze
								onhandige houding op te richten. Uit kortgeleden in Serengeti
								gedane onderzoekingen is gebleken dat giraffen tijdens de nacht
								gaan liggen om te rusten en dan korte slaapjes doen van niet
								meer dan zes minuten, terwijl ze de overige tijd waakzaam
								blijven. De giraffe is als regel ��n van de minst agressieve
								dieren die er is. Maar hij kan wel aanvallen of zich verdedigen
								wanneer dat nodig is.