De
dwergpapegaai
De
familie van de papegaaien bevat meer dan 240
soorten. Orde : Psittaciformes - familie :
Psittacidae - geslacht : Agapornis - soort :
Verscheidene.
Dwergpapegaaien worden ook wel lovebirds genoemd
en die naam past goed bij ze. Een paartje toont
vaak genegenheid : ze kruipen dicht tegen elkaar
aan en krabbelen elkaar op de kop. Deze
extraverte kleine vogels hebben een sterke band
met hun partner, die een leven lang standhoudt.
Afhankelijk van de soort worden deze
acrobatische papegaaitjes dertien tot zeventien
cm groot. De kleinste komt uit Madagaskar. Alle
negen soorten dwergpapegaaien komen
oorspronkelijk uit Afrika. Ze zijn meestal
groen, met een felgekleurde tekening. De randen
van de ogen zijn, afhankelijk van de soort,
gevederd of kaal. Deze vogels zijn briljante
na-apers.
Dwergpapegaaien zijn echte kletskousen. Per
soort verschilt het geluid dat ze maken : schril
en metaalachtig, schel en hoog, of tsjilpend.
Deze sociale dieren leven in kolonies van
ongeveer twintig vogels, hoewel een groep van
zwartkaakpapegaaien uit wel honderd vogels kan
bestaan. Ze werken allemaal samen bij het zoeken
naar voedsel en het zorgen voor de jongen. Als
de kolonie te groot wordt, zal een aantal
vogels, onder leiding van een mannetje, weggaan
om een nieuwe kolonie te stichten. De
verschillende soorten vertonen verschillend
gedrag : de grijskop bijvoorbeeld maakt zijn
veren schoon door tijdens een stortbui
ondersteboven aan een tak te gaan hangen.
Dwergpapegaaien trekken niet en moeten dus het
hele jaar genoeg voedsel in hun leefgebied
kunnen vinden. Het zijn in principe herbivoren
of planteneters. Ze eten voornamelijk gras,
bessen, fruit, zaden en granen, maar zijn niet
vies van tussendoortjes zoals spinnen of
termieten. Sommige soorten zijn erg kieskeurig.
De zwartgekraagde dwergpapegaai eet bijna niets
anders dan wilde vijgen die aan de boomtoppen
groeien, terwijl de roodsnuit en de grijskop
liever graszaad van de grond pikken.
Dwergpapegaaien zijn nu, honderd jaar na hun
introductie in Europa, populaire huisdieren. Het
vangen van de vogels voor de handel heeft geleid
tot ernstige afname van alle soorten. Ze zijn nu
wettelijk beschermd, maar de groei van de
populaties vordert niet echt. Ze worden ook op
andere manieren bedreigd : hun leefomgeving
wordt veranderd in landbouwgrond en ze worden
neergeschoten, gevangen of vergiftigd om te
voorkomen dat ze graan gaan roven.
|