W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Historische figuren

Edouard Manet

Manet, �douard (Parijs 23 jan. 1832 - aldaar 30 april 1883), Frans schilder, lithograaf en etser, wordt tot de impressionisten gerekend, hoewel hij zich in zijn werk in verschillende opzichten van hen onderscheidde. Van 1850 tot 1856 werkte Manet in het atelier van T. Couture. In het Mus�e du Louvre kopieerde hij schilderijen van Titiaan, Tintoretto, Goya en vooral Vel�zquez. In 1853 bereisde hij Itali�, daarna Belgi�, Nederland, Oostenrijk en Duitsland. Terug in Parijs ontwikkelde hij al spoedig een persoonlijke stijl van vlakke composities met grote kleurvlakken, scherpe contouren en contrastwerking tussen donkere en lichte partijen. Zijn Buveur d'absinthe (1859; Ny Carlsberg Glyptotek, Kopenhagen) stuitte op felle tegenstand in de conservatieve jury van de Salon door zijn frisse directheid, die zo sterk afstak bij wat in die tijd werd bewonderd. Met zijn Guitarrero (1861; Coll. Osborn, New York) toonde hij voor het eerst zijn enthousiasme voor Spanje; zijn werk uit de jaren zestig is door Goya be�nvloed, o.a. De terechtstelling van keizer Maximiliaan van Mexico (1867, St�dtische Kunsthalle, Mannheim).
In 1863, toen al zijn schilderijen door de Salon werden geweigerd, begon een moeilijke tijd. Wel werd in dat jaar de Salon des Refus�s ( 'Salon der Afgewezenen') geopend en kon hij daar zijn werk met o.a. dat van Jongkind en Pissarro tentoonstellen, maar zijn D�jeuner sur l'herbe en Olympia (beide 1863; Mus�e d'Orsay, Parijs) werden scherp gekritiseerd, niet alleen wegens de thematiek, maar ook door de vlakke schilderwijze. Pas in 1864 vond zijn werk in �mile Zola een fel verdediger, toen De fluitspeler (Mus�e d'Orsay, Parijs) op de Salon werd geweigerd. In 1867 opende Manet zijn eerste tentoonstelling in een barak op de Place de l'Alma. Een aantal jonge schilders, de latere impressionisten, toonde er veel bewondering voor; zij beschouwden hem weldra als hun leider. Erkenning van zijn schilderkunst ondervond hij echter nog steeds slechts in beperkte kring. Toen Mallarm� in 1874 zijn werk verdedigde, illustreerde hij als dank diens vertaling van The raven van Edgar Allan Poe met litho's, die zich door hun prachtige zwart-witwerking onderscheiden. In de jaren zeventig werkte hij ook wel direct in de open lucht en gebruikte hij lichtere kleuren, in losser verband geschilderd. De onderschildering, door de impressionisten afgeschaft, bleef voor hem veel langer van betekenis; de systematische kleurverdeling, kenmerkend voor de meeste impressionisten, is daarentegen niet in zijn werk te vinden. Evenmin wijdde hij zich aan de zuivere landschapschilderkunst; de figuren blijven in zijn schilderijen een belangrijke plaats innemen.
Manets neiging tot indelen van de compositie in grote verfvlakken en geen gebruik te maken van de perspectivische illusie, maakte hem tot een voorloper van de moderne kunst. Van verscheidene bekende persoonlijkheden, o.w.Georges Clemenceau, T. Duret, �. Zola, Proust en Mallarm�, schilderde Manet het portret. In de laatste jaren voor zijn dood maakte hij vnl. nog stillevens en bloemen, vooral pastels. Manet was gehuwd (in 1863) met de Nederlandse Suzanne Leenhof. Manets jongere broer Eug�ne was gehuwd met de schilderes Berthe Morisot.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer